#بگذار_آمين_دعايت_باشم_پارت_86
- مدركم ديپلمه ولي زبان و كامپيوترم...
صداي اون آدم رعشه تو تنم انداز تو آشپزخونه اكو شد و تو گوش من اكو شد و اكوي قلبم گرفته شد.
تيام – اينجا چه خبره ؟
خاله مهري طاقچه بالا گذاشته نگاشو برگردوند و عاطفه لبخند زد به اون آدم براي من حكم عزراييلو داشته و وثوق شاخ و شونه رفت و صيام بيشتر تو آغوش عموش فرو رفت.
حضورشو پشت سرم حس كردم و داغي دستش روي شونم شكنجم داد.
تيام – به به ببين كي اينجاست ؟ سرخر مهرزادا ، سرخر عمه فرشته ، سرخر من ، چطوري كوچولو ؟ انگاري آب و هوا بهت ساخته كه ميخندي.
و من اشك ريختم و خاله غم ريخت و عاطفه حرص ريخت و وثوق داد.
وثوق – دستتو بكش ، بذار شاخ تو شاخ نشيم مرد.
اون حكم عزراييلو برام داشته خنديد و من دلم خون شد.
تيام – خوش باشين.
صداي قدماي دورتر رفتنش نفسمو آزاد كرد و من چقدر دلم آروم گرفت و عاطفه نفس ول داد و خاله نگروني پس زد.
تيام – فقط ، اميدوارم باباجونت به وعدش عمل كنه وگرنه...
قهقهه خندش دورتر شد و من دلم لرزيد و جمشيدخان كه عين خيالش نيست.
خاله مهري – بخور مادر.
صيام تا حال حرف نزده يهو گفت : بخور خوب شي.
وثوق خنديد و خاله خنديد و عاطفه خنديد و من به اون پسر نمونه كوچيك شده باباش نگاه كردم و طرح مهربونيش عجيب به دلم نشست.
romangram.com | @romangram_com