#بگذار_آمين_دعايت_باشم_پارت_133
- بله.
- جالب شد ، پس تو از اسم عمه استفاده ابزاري هم ميكني.
- من همه چيزايي كمه يه منشي بخواد رو دارم و...
- مخصوصا عشوه ، امروز خوب دلبري كردي تو اتاق ، نه انگاري اين كاره اي ، صفايي رو ميشناسم ، اصولا دست ميذاره رو اهلش.
دلم مشت ميشه و ضربانم نامنظم ، كف دستم خيس عرق ميشه و تنم پر از لرز ، يه قطره عرق سرد از تيره كمرم راه ميگيره و اشكم تو چشمم ميجوشه و...
من از اين مرد متنفرم.
ميخوام داد بزنم "بزن كنار" و هم بغض نميذاره و هم ترس.
من يه عمر ترسيدم ، با همه رو پاي خودم وايسادنام ترسيدم ، از برق كمربند هوا رو شكافته ترسيدم...
من از اين مرد ميترسم ، حتي از جمشيدخان بيشتر...
حتي بيشتر از جمشيدخاني كه اين سالاي آخر كاري به كارم نداشت...
دستم به گلوم ميچسبه و اون مرد ، همه ري اكشن هاي منو زير نظر ميگيره و تهش لبخند يه وري به ناف اون لباي لعنتيش ميبنده.
گردنم حركت ميكنه و نگام توي ترافيك چرخ ميخوره و قطره اشكم ميچكه و من يك روز از اين مرد انتقام ميگيرم.
دنياي من تاريك و غمگينه ، بار جدايي خيلي سنگينه
هر كس كه از حالم خبرداره از شونه هام اين بارو برداره
من اين بارو رو شونه ي كسايي ميندازم كه خوارم كردن...
من اگه امروز طعنه هرجايي بودن شنيدم يك روز جواب ميدم اين طعنه رو و ميدونم اون روز دير نيست...
*******
romangram.com | @romangram_com