رمان آنیوتا

#آنیوتا_پارت_183

تازه واردین هم تنگ هم جا گرفتند و درحالیکه بلند بلند حرف می زدند سالن با انضباط هواپیمای زیبا را پر از همهمه مستانه نمودند .



مچنتی از بغل دستی اش که تازه برگشته بود پرسید :

- این پرنده ها دیگر کی هستند ؟



با پوزخند گفت :

- بیچ ها هستند . این لغت را نشنیده اید ؟ ... بیچ ها دنبال روبل دراز پرواز می کنند .



- بیچ ها ؟ این دیگه چیه ؟



- این ها را اینجا اینجوری صدا می کنند . یک لغت بندریه . مثل اینکه از لغت انگلیسی " بیچ " یعنی ساحل دریا می آید . بیچ یعنی پلاژ .

آنها توی شهر راحت و بی دغدغه و مرفه زمستان را سر می کنند و سرمایه هایشان را به باد می دهند ، بعد نزدیک بهار به قطب شمال می روند زمانی که یخ ها می شکند . آخه آنجا با شروع فصل کشتیرانی دست کارگرها از طلا گرانتره . بچه ها همه شان اهل کار هستند و پول خوبی گیرشان می آید ... درست مثل پرنده ها هستند . پاییز می روند به جنوب و بهار به شمال .



- جدی پول وبی در میارند ؟



-البته ، اول تمام ودکائی را که دارند می خورند ؛ بعد ادکلن و داروهای الکلی را تمام می کنند و وقتی که این هم تمام شد و جیبشان خالی ، مشغول کار می شوند .



در همان وقت برو بچه هایی که تروفیموف آنها را بیچ ها صدا می کرد ساک های سرمه ای رنگ آئروفلوت را باز کردند و بطریها بود که دست یه دست می شد . همهمه ای که در فضای هواپیما پیچید به کلی صدای سوت موتورها را تحت الشعاع قرار داده بود .


romangram.com | @romangram_com