#اگر_چه_اجبار_بود_پارت_32
انیس جون با نگاه مهربونش و لبخندی که گوشه ی لبش بود داشت من و آروین رو نگاه می کرد. لبخندی بهش زدم. حتما از این که من و آروین کنار هم نشسته بودیم کلی ذوق زده شده بود! پدر جون هم متین و جذاب نشسته بود و مشغول حرف زدن با آرسام بود.
گیسو گفت:
ـ راویس جون! بلند شو تو اتاقِ من، لباسات رو عوض کن.
به آروین نگاه کردم. محو حرف زدن با رادین بود و اصلا حواسش به من نبود. از جا بلند شدم و با راهنمایی گیسو وارد اتاقی شدم. گیسو لبخندی زد و گفت:
ـ من میرم. توام کارت رو انجام دادی زود بیا عروس بانو!
گیسو رفت. اتاق خواب مشترکش با رادین بود. اتاق خوشگل و دنجی بود. رنگ دیواراش آبی فیروزه ای بود و تموم وسایلشم ترکیبی بین رنگ سفید و آبی بود. مانتوم رو در آوردم. از برخورد آروین بعد از دیدن لباسام می ترسیدم. کاش تو خونه نشونش می دادم تا با خیال راحت این جا لباسام رو عوض کنم. اوف، حوصله ی اخماش رو نداشتم. صورتم رو تو آینه ی میز توالت گیسو نگاه کردم. چشمم به عکس دونفره ی گیسو و رادین روی میز توالتش خورد. رادین با عشق داشت لب گیسو رو می بوسید.
یه لحظه بهشون حسودیم شد. خوش به حالشون! گیسو شوهر کرده بود، منم خیر سرم شوهر کرده بودم! شوهری که فقط اسمش رو به یدک می کشید! نفسم رو پر صدا بیرون دادم و به هال برگشتم. همه نگاه ها به روی من زوم شد. کنار آروین نشستم. آروین بهم زل زد، اما خیلی زود نگاش رو دزدید و به حرفای رادین گوش داد. حالا نمی شد یه امشب این رادین این قدر فک نزنه! چی می شد می ذاشت آروین بیشتر نگام کنه؟
شیرین با تحسین نگام کرد و لبخندی بهم زد. جوابش رو با لبخند دادم. گیسو با یه سینی پر از شربت آلبالو سر رسید. من شربت آلبالو دوس نداشتم. پرتقال دوس داشتم، اما خب زشت بود بگم! گیسو لبخندی زد و خم شد تا شربت بردارم. برداشتم و تشکر کردم. گیسو گفت:
ـ خیلی خوش اومدی عزیزم. ماه شدی راویس! واقعا باید از ته دلم به آروین به خاطر انتخابش تبریک بگم!
یخ کردم. حالا خوبه می دونست من انتخاب آروین نبودما، اما چرا این رو گفت؟ مطمئن بودم که قصد مسخره کردن یا طعنه زدن و نداشته! آروین ناراحت به نظر می رسید اما گیسو به آشپزخونه رفت. در همین لحظه صدای آیفون به گوش رسید. مگه کس دیگه ایم مونده بود؟ تا اون جایی که من خبر داشتم، تکمیل بودیم.
آروین گفت:
ـ منتظر کسی هستین؟
گیسو با لبخند سر رسید و گفت:
romangram.com | @romangram_com