#آینه_ای_در_برابر_آینه_ات_می_گذارم_پارت_15
- به! رسیدن بخیر! ولکام تو تهران مَن!
دستش را می فشارد و تشکر می کند.
مبل را تعارف می کند.
- باید خبر ورودت رو از پدرت بشنوم؟! قرار بود وقتی آلمان پروازتو عوض کردی بگی بچه ها بیان استقبالت.
می نشیند.
- ساعت چهار صبح رسیدم. وقت بدی بود. با تاکسی تا هتل اومدم.
بهداد، گوشی تلفن را برمی دارد و می گوید : پذیرایی می کنید لطفا؟!
بعد می آید روبه روی او و کنار وحید می نشیند.
- خانواده چطورن؟... سفرت راحت بود؟... ساعت چهار رسیدی و ده زنگ زدی بهم؟ اصلا استراحت کردی؟!
در جواب همه ی سوالهاش، سر تکان می دهد و فقط می گوید: چند ساعتی خوابیدم.
- بابا هفته ی گذشته رفت پاریس پیش بهناز... کم و بیش در جریان اتفاقاتی که افتاده هستم... انقدر سفارش کرد که قبل از اومدن، امکانات اقامتت محیا باشه، من و وحید استرس گرفتیم... گفتم نهایتش یه چند روزی میای پیش خودم تا خونه ت آماده بشه دیگه...
- توی هتل راحتم.
بهداد چشمک می زند.
romangram.com | @romangram_com