#یک_دقیقه_یلدایم_باش_پارت_49
لحن طلبکارش که به گوشم خورد،لبخند از سر ذوقی زدم و دمپایی های سفید رنگِ ابری رو پام کردم:
_یه وقت به این دوستت سر نزنی یلدا خانم!درو باز کن لوبیا سحرآمیز سبز شد زیر پاهام!
با خنده ای که روی لبم بود،رفتم و در حیاط رو باز کردم.
اومد داخل حیاط و همین که خواستم بغلش کنم،با کیفش محکم توی سرم کوبوند!برق از سرم پرید و همون طور که با دستم جای کیفو گرفته بودم گفتم:
_عوضِ سلام کردنته؟
دستاشوطلبکارانه زد به کمرش و ابروی راستشو بالا انداخت:
_نه خیر...عوضِ چند هفته خبر نگرفتن و گم و گور شدنته!
به دنبال این حرفش،انگار که هیچی نشده باشه،جلو اومد و محکم بغلم کرد و آروم در گوشم گفت:
_دلم برات یه ذره شده بود خره...
خندیدم و دستمو پشت کمرش گذاشتم:
_من بیشتر خانم وکیل...
از هم جدا شدیم و رفتیم داخل خونه.مامان با دیدنش خواست از جاش بلند بشه که تندی رفت و نذاشت.مامانو بوسید و گفت:
_سلام خاله جونم...احوال شریف؟خوبی الحمداللّه ؟ میزونی؟ این دوتا فرزندِ ناخلف که دق نمی دن بهت؟
خندم گرفته بود از پر حرفیاش و از طرفی دلم برای موکلاش می سوخت که مجبورن یه بند حرف زدنشو تحمل کنن!
نیلوفر که توی چهارچوب در اتاق وایساده بود گفت:
_مام خوبیم الحمداللّه ...
نگاهش کرد و با خنده گفت:
_چطوری رفوزه؟
نیلوفر از ته دلش قهقهه زد:
_حالا یه بار من صفر گرفتما!خب نخونده بودم...شما هی بکوبون توی سر ما!
_میکوبم که تکرار نشه!
با تاسف سری برای کل کلاشون تکون دادمو رفتم سمت آشپزخونه که بلند گفت:
romangram.com | @romangram_com