رمان یاسمین

#یاسمین_پارت_80


شما اين مسئله رو خيلي ساده فرض كرديد ولي بهتون قول ميدم كه مشكلات زيادي در راه داشته باشيد . مثلاً پدرتون با اين مسئله موافقه ؟

فرنوش- پدرم اونقدر از تو خوشش اومده كه حاضره تو رو به عنوان پسرش قبول كنه چه برسه به دامادش! مادرم هم كه فعلاً اينجا نيست .

-فرنوش خانم بياييد و از اين جريان بگذريد . شما براه خودتون باشيد و اجازه بديد من هم براه خودم . قول بهتون مي دم كه بعد از چند روز همه چيز رو فراموش كنين .

يه دفعه عصباني شد و گفت :

-بهزاد من دوستت دارم . كار يه روز دو روز نيست . من مي خوام تو مردم باشي . حالا اگه خودت اينطوري نميخواي ، اون چيز ديگه ايه.

- منم دوستت دارم . بيشتر از هر چيزي كه توي دنياهست . اما شما سختي نكشيديد . شما معني بي پولي و نداري رو نمي دونيد . شما فقر رو تجربه نكرديد . الان اين حرف رو مي زنيد ، يه مدت كه بگذره ، بهتون فشار مي آد و نمي تونيد تحمل كنيد . منم آدمي نيستم كه همسرم خرجم رو بده . اينه كه اختلاف ها شروع مي شه و عشق به نفرت تبديل مي شه .

فرنوش – تو نبايد در مورد من اينطوري قضاوت كني . اينهايي رو كه مي گي فعلاً حرفه و تا ثابت نشه واقعيت نداره.

-هزاران نفر اينا رو تجربه كردن .

فرنوش نگاهي به من كرد كه آتيشم زد و تسليم شدم . بعد گفت :

-بهزاد ، خواهش مي كنم ، اگه واقعاً دوستم داري ، تنهام نذار . با من بيا . اين چيزهايي كه گفتي نبايد ديواري بين ما بشه . مطمئن باش من و تو كنار هم خوشبخت مي شيم .

-شما نمي ترسي ؟

فرنوش – اينقدر نگو شما ، شما !

خنديدم و گفتم :

-تو نمي ترسي ؟

فرنوش هم خنديد و گفت :

-آهان بلاخره طلسم شكست ! نه نمي ترسم . تو هم نترس .

-اونقدر تو اين زندگي توسري خوردم كه از سايه خودم هم مي ترسم .

فرنوش – بهت نمي آد كه ترسو باشي . شايد ترس ت از منه .

- مي ترسم نتوني تا آخر اين راه رو بياي.


romangram.com | @romangram_com