رمان ز مثل زندگی

#ز_مثل_زندگی_پارت_80

آهو با لبخند نگاشو گرفت و گفت :

ـ تو چي شكاكي ، چه خبري آخه ؟

ـ من كه نمي دونم ، خودت بايد بگي .

ـ هيچ خبري مي خواهيم بريم جشن خب مي خوام آرايش كنم .

ـ پس چرا جشن دامون آرايش نكردي ؟

ـ خب ...خب اونجا زياد آرايشم كردي ، رو پوستم سنگيني مي كرد ...

ـ ببين من گوشام دراز نيست ها ، فكر مي كني نمي فهمم تغيير كردي ، خيلي جديداً به ظاهرت اهميت مي دي ...

ـ خب بده مگه ؟

ـ نه بد نيست ، ولي خودت نيستي ...

آهو سرش رو پايين انداخت خودش هم چنين حسي داشت . خودش نبود . براي جلب توجه ديگران حاضر شده بود ظاهرش رو تغيير بده .



***



ـ همينجاست ؟

نگاهي به اطراف انداخت و گفت : آره زنگ رو بزن .

گلابتون زنگ رو فشرد و بدون سوال و جوابي در باز شد . ساختمان تقريباً بزرگي بود با باغچه هايي كه بهش رسيده شده و درختچه هايش تزئين شده بود . به سمت ساختمان رفتند در باز شد و فريده رو ديدند كه يك پيراهن دكلته ي كوتاه پوشيده و آرايش غليظي داشت . دست آنها را فشرد و با خوشرويي دعوتشان كرد داخل .

گلابتون و آهو در اول جو رو بررسي كردند . دختر و پسرها وسط سالن مي رقصيدند و الكي جيغ و داد مي كشيدند . برق ها نيمه خاموش بود و رقص نور يكي در ميان مي زد . اخم هاي گلابتون در هم رفت .

گلابتون : مگه نگفتي جو خانوادگيه ؟

فريده خنديد و گفت : آره عزيزم .

با دست به جمعيت اشاره كرد و گفت : اينه خانوادگي ؟

فريده در را بست و گفت :

ـ واي گلابتون چه قدر مثل پيرزن ها غر ميزني ...

romangram.com | @romangram_com