#یادگاری_سرخ_پارت_125
متوجه شدم که تو افکارم غرق شدم و سنگینی نگاه مهندس رو حس میکنم.از جام بلند شدم و با لبخندی گفتم:با اجازه.راستش من دیگه باید برم.گیتی جون تنهاست.اونم با من بلند شد و گفت:
حق با شماس.ممنون از هم صحبتیتون.منم باهاتون میام سمت تالار.کمی با مهندس صحبت میکنیم که تنها نباشیم.
سری تکون دادم و سر به زیر به سمت تالارپذیرایی رفتم.پشت سر من میومد.روی صندلی جا گرفتم وگیتی جون هومن رو ازم گرفت.
نگامو سمت سالن ر*ق*ص چرخوندم.چه خبر بود اون وسط.گویا غزل سیامک هم به اونا پیوسته بودند.اصلا حوصله ی تکون خوردن و ر*ق*صیدن رو نداشتم
با خودم میگفتم حتما الان پوریا اون وسط با یه دختر خوشگل تر از من مشغوله و اصلا یادش نمیاد شیوایی بوده و دیگه نیست.
کلافه نگامو از اون وسط گرفتم که روی میزی ثابت موند.سه چهر نفر اطراف میزی نشسته بودن که پوریا هم تو جمعشون بود.
سرخی ش*ر*ا*ب روی میز توجهم رو جلب کرد.
باورم نمیشد به این راحتی داره م*ش*ر*و*ب میخوره.چنان با کیف جام ش*ر*ا*ب رو تو دستش گرفته بود مشغول خوردن بود که یه لحظه فکر کردم اشتباه گرفتم و کس دیگه ای جای پوریاست.ولی نه خودش بود.
با این وجود لبخندی زیبا بر لب داشت و و هر لحظه پر رنگ ترش میکرد.دستام ر زیر چونم مشت کرده بودم و به میز تکیه داده بودم.اون که نگاش سمت من نیست پس بذار نگاش کنم تا اونجایی که دیگه ازش متنفر بشم.
بغضی کرده بودم که فرو دادم و نذاشتم اشکی در چشمانم جا خوش کنه.فقط نگاش میکردم .
اونقدری که فهمیدم نمیتونم ازش متنفر بشم وبه سمت سالن چشم دوختم و در افکارم غرق شدم.....
تو این لحظه های پر از واهمه...چجوری تو دنباااااال ارامشی...چجوری میخوای پیش اون سر کنی...اگه فرصتی شه که تنها بشی»
تو آ*غ*و*ش اون فرصتی نیست برات...نسوزون خودت رو با اشک چشات...تا مهلت داری رات کج کن ازش...بذار غصه ها هی بیفتن به پات»
برگرد از راهی که رفتی....شاید بگذره به سختی....داره غرورت زیر پاش له میشه برگرد....تا که هنوز فرصتو از دست ندادی برگرد»چشمات دنبال اونه...حرفات میده نشونه....عاشقی اما میدونن نمیمونه..میذاره تو رومیگذره ازت با یه بهونه»
قطره اشکی از گوشه ی چشمم پایین اومد که سریع پاکش کردم نذاشتم کسی متوجه بشه.
جشن عروسی به خوبی و خوشی برگزار شد و غزل و سیامک راهی زندگی مشترک شدن.
تا اخر جشن حتی دیگه نیم نگاهی هم به پوریا نکردم.
romangram.com | @romangram_com