#ملیسا_پارت_21
- نمی دونم.
شقایق با هیجان گفت:
- من می دونم. برو پشت سرش و لیز بخور تا اون مجبور شه کمکت کنه، بعدم نگاه بی قرارت رو تو چشماش ...
- عــق، خاک تو سرت با این فکر کردنت! تو یا فیلم هندی زیاد می بینی یا بازم گیر دادی به این رمانای حال به هم زن عاشقانه.
- گمشو بی احساس، من مطمئنم این راه جواب می ده.
- بی خیال گلم من حاضرم زیر کامیون برم و تو بغل این یارو نرم، ضمنا نگاه بی قرار از کجام بیارم؟
یلدا با خنده گفت:
- می خوای به جای تو شقایق بره؟ بچم استعداداش داره هرز می ره.
- خودت رو مسخره کن.
- باشه بابا بد اخلاق، جنبه شوخیم نداری.
همین طور که با شقایق کل کل می کردیم سوار تویوپ شدیم و با جیغ به پایین سر خوردیم. پایین که رسیدیم از بس جیغ کشیده بودیم نفس نفس می زدیم.
- خاک تو گورت ملی، باز که دماسنجت به کار افتاد.
- دماسنج؟
بینیم رو فشار داد و گفت:
- منظورم نوک بینیته، عین دلقکا قرمز شده.
- بینی من الان از سرما سرخه، اما بینی تو کلا همیشه عین دلقکا خنده داره.
- مار زبونت رو بزنه.
با خشم نگاهش کردم و ازش رو برگردوندم.
من زیاد اهل قهر کردن نبودم، اما تازگی ها شقایق رفتار جالبی نداشت و این باعث می شد نتونم مثل قبل از کنار شوخی هامون بگذرم. شقایق بلند، طوری که من بشنوم گفت:
- اَه، باز خانم قهر کرد دیگه واقعا خیلی بچه ننه بازی درمیاره.
بی توجه به حرف های اون به یلدا، به طرف بالا برگشتم.
از داخل اتوب*و*س چوب اسکیم رو که پارسال مامان از سوئیس برام آورده بود برداشتم. می دونستم که دوستام هیچ کدوم تبحر من تو اسکی رو ندارن، برای همین تنها شروع کردم. بچه های کلاس که یک گوشه جمع شده بودن با شنیدن صدای "یوهوی" من به سمتم برگشتن. من هم به سمت اون ها تغییر مسیر دادم. با رسیدن به اون ها هر کدوم چیزی گفتن و من در مقابل تعریف هاشون فقط تشکر کردم.
فرهاد شیربرنج با صدای نکرش گفت:
- عالی بود، ولی فکر نکنم که تو اسکی به پای متین برسید.
انقدر تعجب کردم که دهنم باز موند.
- واقعا؟! چه جالب.
@romangram_com