#خورشـیـد_نیمــه_شب_پارت_53

ﺗﺮك‬ ‫ﮐﻨﻢ .‬ ‫ﺑﺎزﻫﻢ ﺑﻪ ﻃﺮف ﻣﺎﺷﯿﻨﻢ رﻓﺘﻢ، ﺗﺎ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﭘﺎﯾﺎن ﺳﺎﻋﺎت ﻣﺪرﺳﻪ ﺷﻮم. ﺗﺎ ﭘﻨﻬﺎن ﺷﻮم. دوﺑﺎره.‬ ‫ﺑﺎﯾﺪ زﻣﺎن را ﺑﺮاي ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﻧﻬﺎﯾﯽ ﻣﯽ ﮔﺬراﻧﺪم وﻟﯽ ﺑﻪ ﺟﺎي آن ﺧﻮدم را

در ﺣﺎﻟﯽ ﯾﺎﻓﺘﻢ ﮐﻪ ﻣﺜﻞ ﯾﮏ ﻣﻌﺘﺎد، داﺷﺘﻢ در ﻫﻤﻬﻤﻪ ي اﻓﮑﺎر‬ ‫ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ در ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻣﺪرﺳﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ﺟﺴﺘﺠﻮ ﻣﯽ ﮐﺮدم. ﺻﺪاﻫﺎي آﺷﻨﺎ ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ﺗﺮ ﺑﻮدﻧﺪ، وﻟﯽ اﻵن ﻋﻼﻗﻪ اي ﺑﻪ

ﺷﻨﯿﺪن ﺗﺼﺎوﯾﺮ آﻟﯿﺲ ﯾﺎ‬ ‫ﺷﮑﺎﯾﺖ ﻫﺎي روزاﻟﯽ ﻧﺪاﺷﺘﻢ. ﺟﺴﯿﮑﺎ را ﺑﻪ راﺣﺘﯽ ﭘﯿﺪا ﮐﺮدم، وﻟﯽ آن دﺧﺘﺮ ﺑﺎ او ﻧﺒﻮد، ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﺑﻪ ﮔﺸﺘﻦ اداﻣﻪ دادم. اﻓﮑﺎر ﻣﺎﯾﮏ ﻧﯿﻮﺗﻮن ﺗﻮﺟﻪ‬ ‫ام را ﺟﻠﺐ

ﮐﺮد، و ﺑﺎﻻﺧﺮه او را ﯾﺎﻓﺘﻢ، در ﮐﻼس ورزش ﺑﺎ ﻣﺎﯾﮏ ﺑﻮد. ﻣﺎﯾﮏ ﻧﺎراﺣﺖ ﺑﻮد، ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ اﯾﻦ ﮐﻪ اﻣﺮوز، در ﮐﻼس زﯾﺴﺖ ﺷﻨﺎﺳﯽ ﺑﺎ‬ ‫او ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮده ﺑﻮدم. داﺷﺖ ﭘﺎﺳﺦ او را در

زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع را ﭘﯿﺶ ﮐﺸﯿﺪه ﺑﻮد ﻣﺮور ﻣﯽ ﮐﺮد...‬

‫ﻫﯿﭻ وﻗﺖ ﻧﺪﯾﺪه ﺑﻮدم ﮐﻪ ﺑﺎ ﮐﺴﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﯾﮑﯽ دو ﮐﻠﻤﻪ ﺣﺮف ﺑﺰﻧﻪ. ﻣﻌﻠﻮﻣﻪ ﮐﻪ ﺑﻼ ﺑﻪ ﻧﻈﺮش ﺟﺎﻟﺐ اوﻣﺪه. از ﺟﻮري ﮐﻪ ﺑﻬﺶ ﻧﮕﺎه ﻣﯽ ﮐﻨﻪ‬ ‫ﺧﻮﺷﻢ ﻧﻤﯿﺎد. وﻟﯽ اﻧﮕﺎر ﺑﻼ زﯾﺎد ﺑﻬﺶ

ﻋﻼﻗﻪ ﻣﻨﺪ ﻧﯿﺴﺖ. ﭼﯽ ﮔﻔﺖ ؟’ ﻧﻤﯽ دوﻧﻢ اون دوﺷﻨﺒﻪ ي ﮔﺬﺷﺘﻪ ﭼﻪ ش ﺷﺪه ﺑﻮد؟’ ﯾﻪ ﭼﯿﺰي ﺗﻮ‬ ‫ﻫﻤﯿﻦ ﻣﺎﯾﻪ ﻫﺎ. ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ رﺳﯿﺪ ﺑﯽ ﺗﻔﺎوت ﺑﺎﺷﻪ. اﺣﺘﻤﺎﻻ ﻓﻘﻂ ﯾﮏ ﻣﮑﺎﻟﻤﻪ ي ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ

ﺑﻮده...‬

‫او ﻫﻤﯿﻦ ﻃﻮر ﺑﺎ ﺧﻮدش ﺣﺮف ﻣﯽ زد ، از ﺗﺼﻮر اﯾﻨﮑﻪ ﺑﻼ ﻋﻼﻗﻪ اي ﺑﻪ ﺗﻐﯿﯿﺮي ﮐﻪ در ﻣﻦ رخ داده ﺑﻮد ﻧﺪاﺷﺖ، در ﭘﻮﺳﺖ ﺧﻮد ﻧﻤﯽ ﮔﻨﺠﯿﺪ.‬ ‫اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﮐﻤﯽ ﻣﺮا از ﺣﺪي ﮐﻪ

اﻧﺘﻈﺎر داﺷﺘﻢ ﺑﯿﺸﺘﺮ آزار داد، ﺑﺮاي ﻫﻤﯿﻦ دﯾﮕﺮ ﺑﻪ او ﮔﻮش ﻧﺪادم.‬ ‫ﺳﯽ دي ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﺗﻨﺪي را در اﺳﺘﺮﯾﻮ ﮔﺬاﺷﺘﻢ و ﺻﺪاﯾﺶ را ﺑﻪ ﻗﺪري زﯾﺎد ﮐﺮدم ﮐﻪ ﺻﺪاﻫﺎي دﯾﮕﺮ در آن ﮔﻢ ﺷﻮﻧﺪ.

ﺑﺎﯾﺪ روي ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ‬ ‫ﻣﺘﻤﺮﮐﺰ ﻣﯽ ﺷﺪم ﺗﺎ ﺧﻮدم را از ﺑﺮﮔﺸﺘﻦ ﺑﻪ اﻓﮑﺎر ﻣﺎﯾﮏ ﻧﯿﻮﺗﻮن و ﺟﺎﺳﻮﺳﯽ آن دﺧﺘﺮ از ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﺑﯽ ﺧﺒﺮ، ﺑﺎز دارم...‬

‫ﭼﻨﺪ ﺑﺎر ﺗﻘﻠﺐ ﮐﺮدم. ﺟﺎﺳﻮﺳﯽ ﻧﻤﯽ ﮐﺮدم، ﺳﻌﯽ داﺷﺘﻢ ﺧﻮدم را ﻣﺘﻘﺎﻋﺪ ﮐﻨﻢ. ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺑﺪاﻧﻢ دﻗﯿﻘﺎً ﭼﻪ ﻣﻮﻗﻌﯽ ﺳﺎﻟﻦ ورزش را ﺗﺮك ﻣﯽ‬ ‫ﮐﺮد، ﭼﻪ وﻗﺖ ﺑﻪ ﻣﺤﻮﻃﻪ ي ﭘﺎرﮐﯿﻨﮓ ﻣﯽ


romangram.com | @romangram_com