#خورشـیـد_نیمــه_شب_پارت_40
ﺑﺎ ﻫﻢ ﮐﺎر ﻣﯽ ﮐﺮدﯾﻢ . ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻋﺠﯿﺐ- و ﮐﺎﻣﻼ ﮔﺴﺘﺎﺧﺎﻧﻪ- ﻣﯽ آﻣﺪ اﮔﺮ در ﻫﻨﮕﺎم اﻧﺠﺎم آزﻣﺎﯾﺶ او را ﻧﺎدﯾﺪه ﻣﯽ ﮔﺮﻓﺘﻢ . او ﻣﺸﮑﻮك ﺗﺮ ﻣﯽ ﺷﺪ ، ﻫﺮاﺳﺎن ﺗﺮ... ﺑﺪون اﯾﻨﮑﻪ ﺻﻨﺪﻟﯽ
را ﺟﺎ ﺑﻪ ﺟﺎ ﮐﻨﻢ ، ﺗﺎ ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺷﺪ از او دور ﺷﺪم ، ﺳﺮم را ﺑﻪ ﻃﺮف راﻫﺮو ﺑﯿﻦ ردﯾﻒ ﻣﯿﺰﻫﺎ ﭼﺮﺧﺎﻧﺪم . ﻋﻀﻼﺗﻢ را ﻣﺤﮑﻢ ﻧﮕﻪ داﺷﺘﻢ و ﺑﻌﺪ ﺳﺮﯾﻊ از راه دﻫﺎن ﻫﻮا را ﺑﻪ داﺧﻞ
رﯾﻪ ﻫﺎﯾﻢ ﮐﺸﯿﺪم .
آه ه !..
واﻗﻌﺎً دردﻧﺎك ﺑﻮد . ﺣﺘﯽ ﺑﺪون ﺑﻮﯾﯿﺪن ، ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﻃﻌﻢ او را روي زﺑﺎﻧﻢ ﺣﺲ ﮐﻨﻢ . ﻧﺎﮔﻬﺎن دوﺑﺎره ﮔﻠﻮﯾﻢ درﺷﻌﻠﻪ ﻫﺎي آﺗﺶ ﻣﯽ ﺳﻮﺧﺖ . اﺷﺘﯿﺎق ﺑﻪ ﻫﻤﺎن ﻗﺪرت ﺑﺎر اوﻟﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ
ﺑﻮي او را ﺣﺲ ﮐﺮده ﺑﻮدم . دﻧﺪان ﻫﺎﯾﻢ را ﺑﻪ ﻫﻢ ﻓﺸﺮدم و ﺳﻌﯽ ﮐﺮدم ﺧﻮدم را آرام ﮐﻨﻢ . آﻗﺎي ﺑﻨﺮ ﻓﺮﻣﺎن داد : » ﺷﺮوع ﮐﻨﯿﺪ. « ﺗﻤﺎم ﻗﺪرت ﺧﻮدداري اي ﮐﻪ ﻃﯽ ﻫﻔﺘﺎد ﺳﺎل ﺗﻼش
ﺑﻪ دﺳﺖ آورده ﺑﻮدم ﻣﺼﺮف ﺷﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻃﺮف آن دﺧﺘﺮ ﺑﺮﮔﺮدم ، ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﯿﺰ ﺧﯿﺮه ﺷﺪه ﺑﻮد و ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﯿﺰد . ﮔﻔﺘﻢ : » ﺧﺎﻧﻢ ﻫﺎ ﻣﻘﺪم ﺗﺮﻧﺪ ، دﺳﺘﯿﺎر!؟ « او ﺳﺮش را ﺑﻪ ﻃﺮف ﻣﻦ ﺑﻠﻨﺪ ﮐﺮد
و ﺣﺎﻟﺖ ﭼﻬﺮه اش ﺗﻮ ﺧﺎﻟﯽ، ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﮔﺸﺎد ﺷﺪ. آﯾﺎ ﭼﯿﺰي در ﭼﻬﺮه ام ﭘﯿﺪا ﺑﻮد؟ آﯾﺎ ﺑﺎز ﺗﺮﺳﯿﺪه ﺑﻮد؟ ﺣﺮﻓﯽ ﻧﺰد . ﺑﻪ آراﻣﯽ ﮔﻔﺘﻢ : » ﯾﺎ ، اﮔﻪ دوﺳﺖ داري ﻣﻦ ﺷﺮوع ﻣﯽ ﮐﻨﻢ. « »
ﻧﻪ « و ﭼﻬﺮه اش ﺑﺎز از ﺳﻔﯿﺪ رو ﺑﻪ ﻗﺮﻣﺰ رﻓﺖ . » ﺧﻮدم ﺷﺮوع ﻣﯽ ﮐﻨﻢ . « ﺑﻪ ﺟﺎي ﻧﮕﺎه ﮐﺮدن ﺟﺮﯾﺎن ﺧﻮن زﯾﺮ ﭘﻮﺳﺖ او ، ﺑﻪ ﻟﻮازم روي ﻣﯿﺰ ﻧﮕﺎه ﮐﺮدم ، ﻣﯿﮑﺮوﺳﮑﻮپ ﮐﻬﻨﻪ
، ﺟﻌﺒﻪ ي اﺳﻼﯾﺪ ﻫﺎ . از ﻣﯿﺎن دﻧﺪان ﻫﺎﯾﻢ ﯾﮏ ﻧﻔﺲ ﺳﺮﯾﻊ دﯾﮕﺮ ﮐﺸﯿﺪم و ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺳﻮﺧﺘﻦ ﮔﻠﻮﯾﻢ ﻟﺮزﯾﺪم . ﺑﻌﺪ از ﯾﮏ ﺑﺮرﺳﯽ ﺳﺮﯾﻊ ﮔﻔﺖ : » ﭘﺮوﻓﺰ « ﺷﺮوع ﺑﻪ ﺑﺮداﺷﺘﻦ اﺳﻼﯾﺪ
ﮐﺮد ، اﮔﺮﭼﻪ ﺑﺎ دﻗﺖ آن را ﻧﺪﯾﺪه ﺑﻮد . » اﺷﮑﺎﻟﯽ ﻧﺪاره ﯾﮏ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺑﻨﺪازم ؟ « ﺑﻄﻮر ﻏﺮﯾﺰي – اﺣﻤﻘﺎﻧﻪ ، اﻧﮕﺎر ﮐﻪ ﻣﻦ از ﻫﻢ ﻧﻮﻋﺎن او ﺑﻮدم- دﺳﺘﻢ را دراز ﮐﺮدم ﺗﺎ او را از ﺑﺮ
داﺷﺘﻦ اﺳﻼﯾﺪ ﺑﺎز دارم . ﺑﺮاي ﯾﮏ ﺛﺎﻧﯿﻪ ، ﮔﺮﻣﺎي ﭘﻮﺳﺘﺶ در ﻣﻦ ﻧﻔﻮذ ﮐﺮد و آن را ﺳﻮزاﻧﺪ . ﻣﺜﻞ ﺟﺮﯾﺎن اﻟﮑﺘﺮﯾﺴﯿﺘﻪ ﺑﻮد. ﺣﺮارت آن ﻣﺜﻞ ﺗﯿﺮي از دﺳﺖ ﺑﻪ ﺑﺎزوﯾﻢ ﻧﻔﻮذ ﮐﺮد . او ﺑﻪ
romangram.com | @romangram_com