#خورشـیـد_نیمــه_شب_پارت_4
او ﺗﻤﺎس ﭘﯿﺪا ﮐﻨﺪ... ﺑﻪ ﺻﻨﺪﻟﯽ او ﻟﮕﺪ زدم . ﺑﺮاي ﻟﺤﻈﻪ اي ﻧﮕﺎه ﺧﯿﺮه ي ﻣﻦ را ﻣﻼﻗﺎت ﮐﺮد و ﺑﻌﺪ ﺳﺮش را ﭘﺎﯾﯿﻦ اﻧﺪاﺧﺖ . ﺟﻨﮓ ﺷﺮم و ﭘﺮﯾﺸﺎﻧﯽ را در اﻓﮑﺎرش ﻣﯽ ﺷﻨﯿﺪم . زﯾﺮ
ﻟﺐ ﮔﻔﺖ : » ﻣﺘﺎﺳﻔﻢ .« ﺷﺎﻧﻪ ﻫﺎﯾﻢ را ﺑﺎﻻ اﻧﺪاﺧﺘﻢ . آﻟﯿﺲ در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺳﻌﯽ ﻣﯽ ﮐﺮد او را دﻟﺪاري دﻫﺪ ﮔﻔﺖ : » ﺗﻮ ﻫﯿﭻ ﮐﺎري ﻧﻤﯽ ﮐﺮدي . ﻣﯽ ﺗﻮﻧﺴﺘﻢ اﯾﻦ رو ﺑﺒﯿﻨﻢ. « از درآوردن
ﺷﮑﻠﮑﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﻣﯽ ﺷﺪ دروغ او آﺷﮑﺎر ﺷﻮد ﺧﻮدداري ﮐﺮدم . ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﻫﻢ ﻣﯽ ﻣﺎﻧﺪﯾﻢ ، آﻟﯿﺲ و ﻣﻦ . اﻓﮑﺎر دﯾﮕﺮان را ﺷﻨﯿﺪن ﯾﺎ دﯾﺪن ﺗﺼﺎوﯾﺮي از آﯾﻨﺪه ، آﺳﺎن ﻧﺒﻮد . ﻫﺮ دو
ﻏﯿﺮ ﻋﺎدي ﺑﻮدﯾﻢ ، در ﺟﻤﻊ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ آﻧﻬﺎ ﻫﻢ ﻋﺎدي ﻧﺒﻮدﻧﺪ . ﻣﺎ از رازﻫﺎي ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﻣﯽ ﮐﺮدﯾﻢ . آﻟﯿﺲ ، ﺑﺎ ﺻﺪاي ﺑﻠﻨﺪ آﻫﻨﮓ ﮔﻮﻧﻪ اش- ﮐﻪ ﺑﺮاي ﮔﻮش اﻧﺴﺎن ﻗﺎﺑﻞ ﻓﻬﻢ
ﻧﺒﻮد- ﺣﺘﯽ اﮔﺮ ﮐﺴﯽ آﻧﻘﺪر ﻧﺰدﯾﮏ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﺑﺸﻨﻮد- ﭘﯿﺸﻨﻬﺎد ﮐﺮد : » اﮔﻪ ﺑﻬﺸﻮن ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﺧﻠﻖ ﺧﺪا ﻧﮕﺎه ﮐﻨﯽ ، ﻣﻤﮑﻨﻪ ﯾﻪ ﮐﻤﯽ ﮐﻤﮑﺖ ﮐﻨﻪ . اﺳﻤﺶ وﯾﺘﻨﯿﻪ . ﯾﻪ ﺧﻮاﻫﺮ ﮐﻮﭼﯿﮏ
داره ﮐﻪ ﻋﺎﺷﻘﺸﻪ . ﻣﺎدرش ازﻣﻪ رو ﺑﻪ ﮔﺎردن ﭘﺎرﺗﯽ دﻋﻮت ﮐﺮده ﺑﻮد ، ﯾﺎدت ﻣﯽ ﯾﺎد ؟ « ﺟﺎﺳﭙﺮ ﺑﻪ ﺗﻨﺪي ﮔﻔﺖ :» ﻣﯽ دوﻧﻢ اون ﮐﯿﻪ. « ﺳﺮش را ﺑﺮﮔﺮداﻧﺪ و ﺑﻪ ﺑﯿﺮون از ﭘﻨﺠﺮه
ﺧﯿﺮه ﺷﺪ . ﻟﺤﻦ ﺻﺪاي او ﺑﻪ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﭘﺎﯾﺎن داده ﺑﻮد . او ﺑﺎﯾﺪ اﻣﺸﺐ ﺑﻪ ﺷﮑﺎر ﻣﯽ رﻓﺖ . اﯾﻦ ﻃﻮر رﯾﺴﮏ ﮐﺮدن ﺑﺮاي ﺗﺴﺖ ﻗﺪرت و ﺑﺎﻻ ﺑﺮدن ﺗﺤﻤﻞ او ، ﻣﺴﺨﺮه ﺑﻮد . ﺟﺎﺳﭙﺮ ﺑﺎﯾﺪ
ﻣﺤﺪودﯾﺖ ﻫﺎﯾﺶ را ﻗﺒﻮل ﻣﯽ ﮐﺮد و ﭘﺎﯾﺶ را از آﻧﻬﺎ ﻓﺮاﺗﺮ ﻧﻤﯽ ﮔﺬاﺷﺖ . ﻋﺎدت ﻫﺎي ﻗﺒﻠﯽ او ﺑﺎ ﺷﯿﻮه ي زﻧﺪﮔﯽ اي ﮐﻪ ﻣﺎ اﻧﺘﺨﺎب ﮐﺮده ﺑﻮدﯾﻢ ﻣﻄﺎﺑﻘﺖ ﻧﺪاﺷﺖ ؛ او ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺧﻮدش را ﺑﻪ
اﯾﻦ راه ﻣﯽ ﮐﺸﯿﺪ .
آﻟﯿﺲ آﻫﯽ ﮐﺸﯿﺪ و اﯾﺴﺘﺎد ، ﺳﯿﻨﯽ ﻏﺬاﯾﺶ را ﺑﺮداﺷﺖ و او را ﺗﺮك ﮐﺮد . ﻣﯽ داﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ اﻧﺪازه ي ﮐﺎﻓﯽ او را دﻟﺪاري داده اﺳﺖ . اﮔﺮﭼﻪ راﺑﻄﻪ ي اﻣﺖ و رزاﻟﯽ ﻋﻠﻨﯽ ﺗﺮ ﺑﻮد ،
اﻣﺎ اﯾﻦ آﻟﯿﺲ و ﺟﺎﺳﭙﺮ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ از وﺿﻊ و ﺣﺎل ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﺑﻬﺘﺮ از ﺧﻮدﺷﺎن ﺧﺒﺮ داﺷﺘﻨﺪ . اﻧﮕﺎر ﮐﻪ آن ﻫﺎ ﻫﻢ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ﻓﮑﺮ ﺧﻮاﻧﯽ ﮐﻨﻨﺪ - ﻓﻘﻂ ﻓﮑﺮ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ را.
ادوارد ﮐﺎﻟﻦ .
romangram.com | @romangram_com