#خورشـیـد_نیمــه_شب_پارت_36
ﺟﺲ ﺑﻪ او اﻃﻤﯿﻨﺎن داد : » ﮐﺎﻟﻦ ﻫﺎ از ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﺧﻮﺷﺸﻮن ﻧﻤﯿﺎد. ﺧﺐ اوﻧﺎ اﺻﻼ ﺑﻪ ﮐﺴﯽ ﺗﻮﺟﻪ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ازش ﺧﻮﺷﺸﻮن ﺑﯿﺎد . « ﻫﯿﭻ
وﻗﺖ ﺗﻮﺟﻪ ﻧﻤﯽ ﮐﺮدﻧﺪ . اﻓﮑﺎر او ﭘﺮ از ﺷﮑﺎﯾﺖ ﺑﻮد . » وﻟﯽ اون ﻫﻨﻮز داره ﺑﻬﺖ ﻧﮕﺎه ﻣﯽ ﮐﻨﻪ . « آن دﺧﺘﺮ ﺑﺎ ﻧﮕﺮاﻧﯽ ﮔﻔﺖ : » اﯾﻨﻘﺪر ﺑﻬﺶ ﻧﮕﺎه ﻧﮑﻦ. « ﺳﺮش را از ﺑﺎزوﯾﺶ ﺑﺮ
داﺷﺖ ﺗﺎ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺷﻮد ﺟﺴﯿﮑﺎ ﭘﯿﺮوي ﮐﺮده اﺳﺖ . ﺟﺴﯿﮑﺎ ﺧﻨﺪﯾﺪ ، وﻟﯽ ﮐﺎري را اﻧﺠﺎم داد ﮐﻪ او ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺑﻮد .
دﺧﺘﺮ ﺗﺎ آﺧﺮ آن ﺳﺎﻋﺖ ﻧﮕﺎﻫﺶ را از ﻣﯿﺰﺷﺎن دور ﻧﮑﺮد. ﻓﮑﺮ ﮐﺮدم – ﻣﺴﻠﻤﺎ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺎﺷﻢ- ﮐﻪ اﯾﻦ ﮐﺎر او ﻋﻤﺪي ﺑﻮد . ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ رﺳﯿﺪ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺖ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﮕﺎه
ﮐﻨﺪ . ﺑﺪﻧﺶ ﮐﻤﯽ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻣﻦ ﻣﺘﻤﺎﯾﻞ ﻣﯽ ﺷﺪ ، ﺳﺮش ﺷﺮوع ﺑﻪ ﭼﺮﺧﯿﺪن ﻣﯽ ﮐﺮد و ﺑﻌﺪ ﺧﻮدش را ﺟﻤﻊ و ﺟﻮر ﻣﯽ ﮐﺮد ، ﻧﻔﺲ ﻋﻤﯿﻘﯽ ﻣﯽ ﮐﺸﯿﺪ و ﺑﻪ ﻃﻮر ﺛﺎﺑﺖ ﺑﻪ ﻫﺮ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ
ﺣﺮف ﻣﯽ زد ﺧﯿﺮه ﻣﯽ ﺷﺪ . ﻫﺮ ﻓﮑﺮي ﮐﻪ راﺟﻊ ﺑﻪ او ﻧﺒﻮد را ﻣﺴﺪود ﻣﯽ ﮐﺮدم . ﻣﺎﯾﮏ ﻧﯿﻮﺗﻮن در ﺣﺎل ﻧﻘﺸﻪ ﮐﺸﯿﺪن ﺑﺮاي راه اﻧﺪازي ﯾﮏ ﺟﻨﮓ ﺑﺮﻓﯽ در ﭘﺎرﮐﯿﻨﮓ ﺑﻌﺪ از ﺳﺎﻋﺎت
ﻣﺪرﺳﻪ ﺑﻮد و ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻧﻤﯽ رﺳﯿﺪ ﮐﻪ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺮف ﺟﺎي ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺑﺎران داده اﺳﺖ . آﯾﺎ واﻗﻌﺎ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺻﺪاي ﺑﺎرش ﻗﻄﺮه ﻫﺎي ﺑﺎران ﺑﺮ روي ﺳﻘﻒ را ﺑﺸﻨﻮد ؟ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻦ
ﮐﻪ آن ﺻﺪاي ﺑﻠﻨﺪي ﺑﻮد . وﻗﺘﯽ ﮐﻪ زﻣﺎن ﻧﺎﻫﺎر ﺧﻮردن ﺑﻪ اﺗﻤﺎم رﺳﯿﺪ ، آﻧﺠﺎ را ﺗﺮك ﻧﮑﺮدم . اﻧﺴﺎن ﻫﺎ از ﺳﺎﻟﻦ ﺧﺎرج ﻣﯽ ﺷﺪﻧﺪ ، ﺧﻮدم را در ﺣﺎﻟﯽ ﯾﺎﻓﺘﻢ ﮐﻪ ﺳﻌﯽ ﻣﯽ ﮐﺮدم ﺻﺪاي
ﮔﺎم ﻫﺎي او را از دﯾﮕﺮان ﺗﺸﺨﯿﺺ دﻫﻢ ، اﻧﮕﺎر ﮐﻪ ﻗﺮار ﺑﻮد در آن ﻫﺎ ﭼﯿﺰي ﻣﻬﻢ و ﻏﯿﺮ ﻋﺎدي وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ . ﭼﻘﺪر اﺣﻤﻘﺎﻧﻪ . ﺧﺎﻧﻮاده ي ﻣﻦ ﻫﻢ از ﺟﺎﯾﺸﺎن ﺗﮑﺎن ﻧﺨﻮرده ﺑﻮ
دﻧﺪ . ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺒﯿﻨﻨﺪ ﻣﻦ ﭼﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ. آﯾﺎ ﺑﻪ ﮐﻼس ﻣﯽ رﻓﺘﻢ ، در ﮐﻨﺎر آن دﺧﺘﺮ ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺑﻮي ﺧﻮن او را ﺣﺲ ﮐﻨﻢ و ﺗﭙﺶ ﻗﻠﺒﺶ را ﺑﺸﻨﻮم ﻣﯽ ﻧﺸﺴﺘﻢ ؟ آﯾﺎ ﺑﻪ اﻧﺪ
ازه ي ﮐﺎﻓﯽ ﺑﺮاي آن ﻧﯿﺮو داﺷﺘﻢ ؟ ﯾﺎ اﯾﻨﮑﻪ ﺑﺮاي آن روز ﮐﺎﻓﯽ ﺑﻮد ؟ آﻟﯿﺲ ﺑﺎ دودﻟﯽ ﮔﻔﺖ : » ﻣﻦ... ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﻣﺸﮑﻠﯽ ﻧﺒﺎﺷﻪ . ذﻫﻨﺖ آﻣﺎده اﺳﺖ . ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﯾﮏ ﺳﺎﻋﺖ رو
دووم ﺑﯿﺎري . « وﻟﯽ آﻟﯿﺲ ﺑﻪ ﺧﻮﺑﯽ ﻣﯽ داﻧﺴﺖ ﭼﻘﺪر ﺳﺮﯾﻊ ذﻫﻦ ﺷﺨﺼﯽ دﺳﺘﺨﻮش ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻣﯽ ﺷﻮد . ﺟﺎﺳﭙﺮ ﭘﺮﺳﯿﺪ : » ﭼﺮا اﯾﻨﻘﺪر ﺑﻪ ﺧﻮدت ﻓﺸﺎر ﻣﯿﺎري ، ادوارد؟ « ﻫﺮﭼﻨﺪ ﺳﻌﯽ
romangram.com | @romangram_com