رمان خورشـیـد نیمــه شب

#خورشـیـد_نیمــه_شب_پارت_122


اﻧﺴﺖ ﺑﻔﻬﻤﺪ. ﻣﻤﮑﻦ ﺑﻮد او را ﺑﺘﺮﺳﺎﻧﻢ . ﺑﺎﯾﺪ اﺣﺴﺎﺳﺎﺗﻢ را ﮐﻨﺘﺮل ﻣﯽ ﮐﺮدم، آرام آرام ﭘﯿﺶ ﻣﯽ رﻓﺘﻢ...‬ ‫» ﭘﺲ ﻣﯽ ﺧﻮاي ﺗﺎ ﺣﺪ ﻣﺮگ اذﯾﺘﻢ ﮐﻨﯽ ؟ واﺳﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﻣﻨﻮ ﻧﺠﺎت دادي ﮐﻪ از

ﻟﺬت ﯾﻪ ﻣﺮگ ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﯽ ﻣﺤﺮوم ﺑﺸﻢ ، ﺗﺎ ﺑﻌﺪ ﺑﺘﻮﻧﯽ ﺑﻪ روش‬ ‫ﺧﻮدت ﻣﻨﻮ ﺑﮑﺸﯽ؟ «‬ ‫ﻧﺎﮔﻬﺎن ﺧﺸﻢ در ﻣﻦ ﺟﻮﺷﯿﺪ . او واﻗﻌﺎً ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﭼﻨﯿﻦ ﭼﯿﺰي را ﺑﺎور داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ؟‬ ‫ﻣﻨﻄﻘﯽ ﻧﺒﻮد

ﮐﻪ ﺣﺲ ﮐﻨﻢ اﯾﻨﻘﺪر ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﯽ ﺣﺮﻣﺘﯽ ﺷﺪه اﺳﺖ- او از دﮔﺮﮔﻮﻧﯽ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺷﺐ ﮔﺬﺷﺘﻪ اﺗﻔﺎق اﻓﺘﺎده ﺑﻮد اﻃﻼﻋﯽ ﻧﺪاﺷﺖ . اﻣﺎ‬ ‫ﻣﻦ ﻫﻢ ﻣﺜﻞ او ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﺑﻮد .‬ ‫» ﺑﻼ ، ﺗﻮ واﻗﻌﺎً ﭼﺮﻧﺪ ﻣﯽ

ﮔﯽ. «‬ ‫ﭼﻬﺮه اش ﮔﻠﮕﻮن ﺷﺪ و روﯾﺶ را از ﻣﻦ ﺑﺮﮔﺮداﻧﺪ . ﺑﻪ راه اﻓﺘﺎد ﺗﺎ از اﯾﻨﺠﺎ دور ﺷﻮد .‬ ‫ﭘﺸﯿﻤﺎن ﺷﺪم . ﻣﻦ ﻫﯿﭻ ﺣﻘﯽ ﻧﺪاﺷﺘﻢ ﮐﻪ ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﺑﺎﺷﻢ .‬ ‫ﺑﺎ ﻟﺤﻦ ﻣﻠﺘﻤﺴﺎﻧﻪ اي ﮔﻔﺘﻢ :

» ﺻﺒﺮ ﮐﻦ . «‬

‫او ﻧﺎﯾﺴﺘﺎد، ﭘﺲ ﻣﻦ ﺑﻪ دﻧﺒﺎﻟﺶ راه اﻓﺘﺎدم .‬

‫» ﻣﻌﺬرت ﻣﯽ ﺧﻮام ، ﺑﯽ ادﺑﯽ ﮐﺮدم . اﻟﺒﺘﻪ ﻧﻤﯽ ﮔﻢ ﺣﺮﻓﯽ ﮐﻪ زدم درﺳﺖ ﻧﺒﻮده «- اﯾﻦ ﻣﺴﺨﺮه ﺑﻮد ﮐﻪ ﺗﺼﻮر ﮐﻨﺪ ﻣﻦ در ﻫﺮ ﺻﻮرت‬ ‫ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻢ او ﺻﺪﻣﻪ ﺑﺒﯿﻨﺪ- » وﻟﯽ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺣﺎل

ﺑﻪ زﺑﻮن آوردﻧﺶ ﺑﯽ ادﺑﺎﻧﻪ ﺑﻮد. «‬ ‫» ﭼﺮا ﻣﻨﻮ ﺗﻨﻬﺎ ﻧﻤﯽ ذاري؟ «‬

‫ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺑﻪ او ﺑﮕﻮﯾﻢ : ﺑﺎور ﮐﻦ ، ﺳﻌﯽ ﮐﺮدم .‬ ‫اوه ، و ﮔﺬﺷﺘﻪ از اﯾﻦ ، ﻣﻦ دﯾﻮوﻧﻪ وار ﻋﺎﺷﻘﺘﻢ .‬ ‫زﯾﺎده روي ﻧﮑﻦ .‬

‫ﻧﺎﮔﻬﺎن ﭼﯿﺰي ﺑﻪ ذﻫﻨﻢ ﺧﻄﻮر ﮐﺮد و ﺧﻨﺪه ام ﮔﺮﻓﺖ . » ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﯾﻪ ﭼﯿﺰي ازت ﺑﭙﺮﺳﻢ ، وﻟﯽ ﺗﻮ ﺣﻮاﺳﻤﻮ ﭘﺮت ﮐﺮدي. «‬ ‫ﭘﺮﺳﯿﺪ : » ﺑﺒﯿﻨﻢ ، ﺗﻮ ﺑﻪ اﺧﺘﻼل رواﻧﯽ ﺷﺨﺼﯿﺖ ﭼﻨﺪ ﮔﺎﻧﻪ

ﻣﺒﺘﻼ ﻧﯿﺴﺘﯽ؟ «‬ ‫ﺑﺎﯾﺪ ﻫﻤﯿﻦ ﻃﻮر ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ رﺳﯿﺪ . رﻓﺘﺎر ﻣﻦ ﻏﯿﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ ﺑﻮد ، اﺣﺴﺎﺳﺎت ﺟﺪﯾﺪ و زﯾﺎدي در ﻣﻦ ﺟﺮﯾﺎن داﺷﺖ .‬ ‫» ﺑﺎزم ﮐﻪ داري ﻫﻤﻮن ﮐﺎرو ﻣﯽ ﮐﻨﯽ. «‬ ‫او

آﻫﯽ ﮐﺸﯿﺪ . » ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻮب. ﭼﯽ ﻣﯽ ﺧﻮاي ﺑﭙﺮﺳﯽ؟ «‬ ‫» داﺷﺘﻢ ﺑﺎ ﺧﻮدم ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮدم ، ﺷﻨﺒﻪ ي ﻫﻔﺘﻪ ي آﯾﻨﺪه... « ﺑﻬﺖ و ﺣﯿﺮت را در ﭼﻬﺮه ي او دﯾﺪم و ﺧﻨﺪه ي دﯾﮕﺮي را ﻓﺮو

romangram.com | @romangram_com