#خورشـیـد_نیمــه_شب_پارت_110
ﮐﺮد و ﺑﺪون ﻧﮕﺎه ﮐﺮدن ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﻃﺮف در اﺗﺎق رﻓﺖ . ﺑﺎ اﯾﻨﮑﻪ آزرده ﺑﻮدم ، ﺳﺨﺖ ﺑﻮد ﺧﺸﻢ او را اﻧﺪﮐﯽ ﺳﺮﮔﺮم ﮐﻨﻨﺪه ﻧﯿﺎﺑﻢ .
ﺑﺎ ﺣﺎﻟﺖ ﺷﻖ و رﻗﯽ راه ﻣﯽ رﻓﺖ ، ﺑﺪون اﯾﻨﮑﻪ ﻧﮕﺎه ﮐﻨﺪ ﮐﺠﺎ ﻣﯽ رود و ﭘﺎﯾﺶ ﺑﻪ ﻗﺴﻤﺖ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﭼﻬﺎرﭼﻮب در ﮔﯿﺮ ﮐﺮد . ﺳﮑﻨﺪري ﺧﻮرد و ﻟﻮازﻣﺶ روي زﻣﯿﻦ رﯾﺨﺖ . ﺑﻪ ﺟﺎي اﯾﻨﮑﻪ
ﺧﻢ ﺷﻮد ﺗﺎ آﻧﻬﺎ را ﺑﺮدارد ، ﻣﺤﮑﻢ ﺳﺮ ﺟﺎﯾﺶ اﯾﺴﺘﺎد ، ﺣﺘﯽ ﺑﻪ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﻧﮕﺎه ﻫﻢ ﻧﮑﺮد ، اﻧﮕﺎر ﻣﻄﻤﺌﻦ ﻧﺒﻮد ﮐﺘﺎب ﻫﺎ ارزش ﺟﻤﻊ ﮐﺮدن داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ . ﺳﻌﯽ ﮐﺮدم ﻧﺨﻨﺪم . ﻫﯿﭻ ﮐﺲ آﻧﺠﺎ
ﻧﺒﻮد ﮐﻪ ﻣﻦ را ﺗﻤﺎﺷﺎ ﮐﻨﺪ ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﮐﻨﺎر او رﻓﺘﻢ و ﻗﺒﻞ از اﯾﻨﮑﻪ ﭘﺎﯾﯿﻦ را ﻧﮕﺎه ﮐﻨﺪ آﻧﻬﺎ را روي ﻫﻢ ﮔﺬاﺷﺘﻢ . ﮐﻤﯽ ﺧﻢ ﺷﺪ ، ﻣﺮا دﯾﺪ و ﺑﻌﺪ ﺳﺮ ﺟﺎﯾﺶ ﺧﺸﮑﺶ زد . در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺣﻮ
اﺳﻢ ﺑﻮد ﭘﻮﺳﺖ ﺳﺮدم ﺑﺎ او ﺗﻤﺎس ﭘﯿﺪا ﻧﮑﻨﺪ ، ﮐﺘﺎب ﻫﺎي او را ﺑﻪ دﺳﺘﺶ دادم . ﺑﺎ ﺻﺪاي ﺳﺮد و ﺟﺪي اي ﮔﻔﺖ : » ﻣﺘﺸﮑﺮم. « ﻟﺤﻦ ﺻﺪاﯾﺶ آزردﮔﯽ را در ﻣﻦ ﺑﺎزﮔﺮداﻧﺪ . ﺑﻪ ﻫﻤﺎن
ﺳﺮدي ﭘﺎﺳﺦ دادم : » ﺧﻮاﻫﺶ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ. « ﺑﻪ ﺗﻨﺪي ﺑﺪﻧﺶ را ﺻﺎف ﮐﺮد و ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﮐﻼس ﺑﻌﺪي اش رﻓﺖ . ﺗﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﭘﯿﮑﺮ ﺧﺸﻤﮕﯿﻦ او از ﻧﻈﺮ ﻧﺎﭘﺪﯾﺪ ﺷﺪ ، ﺗﻤﺎﺷﺎﯾﺶ
ﮐﺮدم . ﺳﺎﻋﺖ اﺳﭙﺎﻧﯿﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺮاﯾﻢ ﺗﺎر و ﻧﺎﻣﺸﺨﺺ ﺑﻮد ﺗﻤﺎم ﺷﺪ . ﺧﺎﻧﻢ ﮔﻮف در ﻣﻮرد ﭘﺮﯾﺸﺎﻧﯽ ﻣﻦ ﺳﻮاﻟﯽ ﻧﭙﺮﺳﯿﺪ- ﻣﯽ داﻧﺴﺖ اﺳﭙﺎﻧﯿﺎﯾﯽ ﻣﻦ ﺑﻪ ﻣﺮاﺗﺐ ﺑﻬﺘﺮ از ﺧﻮدش اﺳﺖ- ﻣﺮا
آزاد ﮔﺬاﺷﺖ ﺗﺎ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻢ . ﭘﺲ ، ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ آن دﺧﺘﺮ را ﻧﺎدﯾﺪه ﺑﮕﯿﺮم . ﺗﺎ اﯾﻦ ﺣﺪ ﻣﻌﻠﻮم ﺑﻮد . وﻟﯽ آﯾﺎ ﻣﻔﻬﻮﻣﺶ اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻫﯿﭻ اﻧﺘﺨﺎﺑﯽ ﺟﺰ ﻧﺎﺑﻮدي او ﻧﺪاﺷﺘﻢ ؟ آن ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺖ
ﺗﻨﻬﺎ آﯾﻨﺪه ي ﻣﻤﮑﻦ ﺑﺎﺷﺪ . ﺑﺎﯾﺪ اﻧﺘﺨﺎب ﻫﺎي دﯾﮕﺮي ﻧﯿﺰ ﻣﯽ ﺑﻮد ، ﺗﺎ ﺗﻌﺎدل ﺑﺮﻗﺮار ﺷﻮد . ﺳﻌﯽ ﮐﺮدم ﺑﻪ راﻫﯽ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻢ... ﺗﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ آن ﺳﺎﻋﺖ داﺷﺖ دﯾﮕﺮ ﺑﻪ اﺗﻤﺎم ﻣﯽ رﺳﯿﺪ
ﺗﻮﺟﻬﯽ ﺑﻪ اﻣﺖ ﻧﮑﺮده ﺑﻮدم. او ﮐﻨﺠﮑﺎو ﺑﻮد- اﻣﺖ اﻏﻠﺐ روي ﺗﻬﻮﻻت ﺧﻠﻖ و ﺧﻮي دﯾﮕﺮان ﺣﺴﺎس ﻧﺒﻮد ، وﻟﯽ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺗﻐﯿﯿﺮ آﺷﮑﺎري را ﮐﻪ در ﻣﻦ ﺑﻪ وﺟﻮد آﻣﺪه ﺑﻮد ﺑﺒﯿﻨﺪ . در
ﻋﺠﺐ ﺑﻮد ﮐﻪ ﭼﻪ ﭼﯿﺰي ﺣﺎﻟﺖ اﺧﻤﻮي ﺑﯽ اﻣﺎن ﭼﻬﺮه ام را از ﺑﯿﻦ ﺑﺮده اﺳﺖ . او در ﺗﻼش ﺑﻮد ﺗﺎ ﺗﻌﺮﯾﻔﯽ ﺑﺮاي اﯾﻦ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺑﯿﺎﺑﺪ ، و ﺑﺎﻻﺧﺮه ﺑﻪ اﯾﻦ ﻧﺘﯿﺠﻪ رﺳﯿﺪ ﮐﻪ ﻣﻦ اﻣﯿﺪوار ﺑﻪ
ﻧﻈﺮ ﻣﯽ رﺳﻢ. اﻣﯿﺪوار ؟ از ﺑﯿﺮون اﯾﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ آﻣﺪ ؟ ﻫﻤﺎن ﻃﻮر ﮐﻪ ﺑﻪ ﻃﺮف وﻟﻮو ﻣﯽ رﻓﺘﯿﻢ ﺑﻪ اﯾﺪه ي اﻣﯿﺪ داﺷﺘﻦ ﻓﮑﺮ ﮐﺮدم ، در ﻋﺠﺐ ﺑﻮدم ﮐﻪ دﻗﯿﻘﺎً ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮاي ﭼﻪ
romangram.com | @romangram_com