رمان گریان تر از گریان

#گریان_تر_از_گریان_پارت_113

با صدای مارال به خودم اومدم:سلام هستی جون خوبی عزیزم؟

سعی کردم خونسردیمو حفظ کنم در حالیکه رفتارم طوری نشون میداد که انگار هیچ اتفاقی نیوفتاده گفتم:سلام ممنون...

به سمت هومن برگشتم اول نمیخواستم برا سلام کردن پیش قدم بشم ولی بعد دیدم اون مهمونه و زشته بخوام منتظر سلام از جانب اون بمونم برای همین با لحن خشکی گفتم:سلام اقا هومن خوش اومدین_سلام متشکرم.

داداش طاها خطاب به من گفت:هستی مطمئنا تو باز شب کار بودی نه شام خوردی نه صبحونه و نه ناهار درسته؟

مارال تیز بین نگام کرد و گفت:طاها راست میگه هستی؟

_نـــــه به هیچ عنوان اینطوری نیست._پس چرا سفره ی صبحونه دست نخورده بود..با چشم به هومن اشاره کردم و برای فرار از مخمصه گفتم:زشته مارال جان رعایت کن بعدا صحبت میکنیم

قربونش برم کم نیاورد و گفت:تو نگران این چیزا نباش ما با اقا هومن از این حرفا نداریم بگو ببینم مگه دکتر باید وعده های غذائیتو کامل بخوری_خیله خب منم طبق گفته ی دکتر عمل کردم بفرمایید بشینید نشسته به بازجویی ادامه بدین.

اثرات خنده ی ملیح رو در چهره ی هومن دیدم.

romangram.com | @romangram_com