رمان فردا بدون من

#فردا_بدون_من_پارت_95

من:"هووم؟"

مهدیہ:"موهات خیلی اومده بیرونا درستش کن"

باتعجب آینہ کوچیکموازتوجیبم درآوردمونگاهی بہ تصویرخودم انداختم وگفتم:

"واکجازیادبیرون اومده مصل همیشس دیگہ (موهای جلومومرنب کردم)ففط یہ زره جلوش بخاطراینکہ موهاموکشیدی بهم خورده بودهمین"

مهدیہ:"نہ خُب موهات زیادی بیرونہ"

چپکی نگاهش کردموگفتم:

"موهای توبیشتربیرونہ کہ بعدبہ من گیرمیدی"

حرصی برگشت طرف اهوراگفت:

"بیخیال اصلا"

داشتم باگوشیم ورمیرفتم کہ اهورااومدوروبہ مهدیہ گفت:

"من داذم میرم کلاس تونمیای؟"

مهدیہ:"نہ نمیام توبرو"

اهورا سری تکون دادورفت منومهدیہ ام یہ چنددقیقہ ای نشستیموهمزمان باپانتہ آ ازکافی شاپ زدیم بیرون

پانتہ آ:"مهدیہ جون مامانت اینا کی میرن"

مهدیہ :"بہ توچہ آخہ داری آمارمیگیری کہ وقتی رفتن بیای خونمون"

وبدون اینکہ اجازه بده اون بیچاره چیزی بگہ دستموکشیدباهم ازپانتہ آدورشدیم

مهدیہ:"راستی آرام مامانم هی اسرارمیکنہ کہ بیای خونمونوببینتت فرداشب مامان وبابا میرن دونفری یہ مسافرت یہ هفتہ ای توواسہ ناهاربیاخونمون تامامانم ببنتت اوه راستی لباسم باخودت بیارکہ این یہ هفتہ زوپیشم بمونی"

من:"باشہ واسہ ناهارمیام ولی نمیام کہ بمونم"

romangram.com | @romangram_com