رمان فردا بدون من

#فردا_بدون_من_پارت_80


من:"آره خوبی،بیابریم "

مهدیہ وآنیتاتواین مدتی کہ ماحرف میزدیم رفتہ بودپیش پسراماهم داشتیم میرفتیم کہ عرفانہ دستموکشیدگفت:

"وای آرام چقدرنازمیکنی بیابریم دیگہ ،نگاه عرشیارو"

من:"وای عرفانہ اینقدرضایع بازی درنیاردیگہ ،اینطوری کہ همہ میفهمن دوستش داری"

عرفانہ:"هیــــــــــــی خیلی ضایعم؟"

دیگہ رسیدیم بہ میزپیش بچہ هاونشدجوابشوبدم سلامی کردیم کہ جوابمونودادن عرفانہ ام کہ میخ عرشیابودوشگون ریزی ازدستش گرفتم کہ باجیغ گفت:

"آی دستـــــــم،چتہ وحشی؟ "

نگاهی بہ بچہ هاکردم کہ باکنجکاوی نگاهمون میکردن لبخندی زدم وگفتم:

"چیگی میگی تو؟"

سرموبردم نزدیکش آروم گفتم:

"چرااینقدرزل میزنی بہ عرشیادیوونہ"

عرفانہ تاخواست جوابموبده پانتہ آ باعشوه اومدپیشمون وبیتوجہ بہ ما ازگردن اهوراآویزون شدوگفت:

"کجابودی عشقم کلی دنبالت گشتم"

اهورا:"تازه اومدم"

عرشیاسرفہ مصلحتیی کردکہ پانتہ برگشت طرفمونوگفت:

"اوه ،من اصلاشماهاروندیدم"

مهدیہ باحرص گفت:


romangram.com | @romangram_com