رمان فردا بدون من

#فردا_بدون_من_پارت_44


آرسام یہ جورخنده داربہ عرفانہ نگاه کردوگفت:

"آروم چیہ بچہ آبجیہ من اسمش آرامہ آرام تکرارکن یادبگیری "

صندلیی عقب کشیدم وکنارآرسام نشستم کہ کیارش اومددرگوش آرسام چیزی گفت کہ آرسام باخنده گفت:

"چشم حواسم بهش هست شمابروبہ مهمونات برس"







بعدرفتن کیارش مهدیہ واهوراوعرشیااومدن سمت میزماعرشیاباآرسام وعرفانہ گرم احوال پرسی کرد اهورام نگاهی بہ آرسام انداختو بالحن عادیی بهش سلام کرد وآرسامم مثل خودش جواب سلامشوداد انگارنہ انگارآخرین باری کہ همودیدن ،همدیگہ رولت وپارکردن اهوراجواب سلام عرفانہ ام دادوهمگی روصندلیای کنارمانشستن عرفانم مهدیہ روبہ آرسام معرفی کرد،نگاهی بہ مهدیہ کہ هی توجاش وول میخوردانداختمو گفتم :

"چتہ تو؟"

مهدیہ :"دیگہ نمیتونم تحمل کنم"

بایہ حرکت سریع ازجاش بلندشدودست عرفانہ روکشیدوباهم بہ پیست رقص رفتن شروع کردن بہ قردادن چشمم بہ پیست رقص بودکہ باصدای کشیده شدن صندلی برگشتم کہ دیدم النازاومده قیافم جمع کردموخواستم دوباره بہ پیست رقص نگاه کنم کہ متوجہ نگاه موشکافانہ اهورابہ خودم شدم النازبعداینکہ بہ همہ سلام کردوبااهوراوعرشیا آشناشدروبہ من گفت:

"وای آرام چہ خوشگل شدی"

بیتفاوت نگاهی بهش انداختم کہ ادامہ داد

الناز:"وای آرام یادتہ سیاوآنی همیشہ باهم دعواداشتن؟کی فکرشومیکردکہ یہ روزباهـــ"

بیتوجہ بہ حرفاش کہ باهرکلمش قصداینوداشت کہ بہ همہ بفهمونہ مشکلی بامن نداره من باهاش بدم وخودشوخوب جلوه بده ازروی صندلی بلندشدموخواستم یکم ازاین جمع فاصلہ بگیرم کہ چشمام رودر ورودی باغ خشک شد باورم نمیشدچطورممکنہ آخہ؟ شهاب اینجا چیکارمیکنہ بیحال دوباره صندلی نشستم تازه منظورسیاوش وفهمیدم کہ آرسام باهول گفت:

"چیشدی آرام؟"

من:"آرسام شهاب اینجاچیکارمیکنہ؟"


romangram.com | @romangram_com