رمان فردا بدون من

#فردا_بدون_من_پارت_151

چیزی نگفت کہ ادامہ دادم

"خُب ذوق زده شدم دیگہ آرسام جونی ازدوسال پیش کہ باماشینم تصادف کردموباباماشینموازم گرفت دیگہ ماشین نداشتم"

بازم چیزی نگفت ولی دیگہ اخمیم نداشت

من:داداشــــی جــــــــونم؟"

اون طرف صورتشم بوسیدم کہ درحالی کہ صورتشوپاک میکردگفت:

"خیل خُب خرشدم ایمقدرتف مالیم نکن بچہ"

خندیدموبانگاهی بہ اطراف گفتم:

"پس کیارش کو؟"

آرسام:"رفت!"

من:"عِـہ کی رفت ؟ متوجہ نشدم"

آرسام:"بلہ درجریانم،وقتی حواست بہ ماشینت بودازبیمارستان بهش زنگ زدن اونم باعجلہ رفتش"

من:"خُب حالا،میگم پایہ تی بریم باماشینم یہ دوری بزنیم؟"

آرسام:نہ خیلی خستم بزارواسہ غروب"

من:"پس خودم میرم"

آرسام:"نہ خطرناکہ بزارواسہ غروب دوسالہ رانندگی نکردی بایدحواسم بهت باشہ"

من:"باشہ پس بریم بالا"

آرسام:"بریم"

باهم رفتیم بالاتوواحدم کہ همون لحظہ صدای زنگ اومد،دروکہ بازکردم دیدم عزیزه(همونی کہ آرسام بهش پول میدادبرام آشپزی کنہ)

romangram.com | @romangram_com