رمان فردا بدون من

#فردا_بدون_من_پارت_115

بااخم گفتم:

"مجازه آقای صالحی ولی بہ دردسن شمانمیخوره بلوتوثتونوخاموش کنید"

صالحی:

"ای باباچراترش میکنی خانوم شوخی کردم بفرست



ببینم چیہ کہ مردم ازکنجکاوی"

طوری کہ بشنوه گفتم:

"فضولی نہ کنجکاوی"

صالحی:"شنیدما"

من:"منم گفتم کہ بشنوی "

دیگہ چیزی نگفت منم اون یکی ازاون عکسایی کہ ازاهوراوپانتہ آ گرفتہ بودم واسہ همہ فرستادم چندلحظہ گذشت کہ یهوکلاس ازخنده بچہ ها رفت هوا

مهدیہ:"وای آرام این چہ کاری بودکردی اهورابفهمہ بیچارمون میکنہ عرشیام کہ اومده حتمابهش میگہ وای ساندیسم هست اونم بہ پاندامیگہ"

من:"بخاطرهمین وقتی ناردیسوعرشیاتوکلاس بودن عکسہ روفرستادم دیگہ"

عرفانہ:"دیوونہ ای تودختراین اهورا اعصاب درستوحسابی نداره یہ کاریت میکنہ ها"

بیتفاوت نگاهش کردم کہ آنیتاخندیدگفت:

"نہ باباکارش باحالہ کہ"

باصدای خنده بچہ هاباتعجب برگشتم کہ سرموبرگردوندم کہ دیدم بادیدن اهوراوپانتہ آ اینطورقهقہ میزنن اونام باتعجب بہ بچہ هانگاه میکنن جالبیش اینجابودکہ اهوراهی دست میکشیدبہ لبش کہ بادکرده بودفکرکنم بزور رژ روپاک کرده بودبیچاره حواسم بہ اهورابودکہ رفت کنارعرشیاکمی بعدعرشیاگوشیشودرآورد احتمالاعکسہ رونشونش دادچون یهوباعصبانیت ازجاش بلندشدکہ همون لحظہ راداومدسرکلاس اونم باصورتی کہ ازحرص قرمزشده بودواخماشم بہ شدت توهم بود نشست سرجاش ولی تاآخرکلاس سنگینی نگاهشوحس میکردم همین کہ کلاس تموم شدباخشم اومد طرفموازبین دندونای کیلیدشدش غرید

اهورا:"هدفت ازاین کاراچیہ؟"

romangram.com | @romangram_com