#دختری_که_من_باشم_پارت_23
باز شروع کرد به ریز ریز خندیدن!
دست به سینه جلوش ایستادم و گفتم:دِ اگه اینقد غول نبودی که لباسات اندازم میشد!
نیشخندی زد و گفت:شرمنده نمیدونستم یه روزی باید لباسامو بدم به یه دختر 40 کیلویی!
دستمو زدم به کمرم و گفتم:حالا خوشتیپ شدم؟
انگشت اشاره و شصتشو گذاشت رو هم و در حالی که چشمک میزد گفت:دختر کش!
خندیدم و گفتم:خب من دیگه برم
_:پول داری؟
من:پیاده میرم!
سرشو تکون داد و گفت:صبر کن!
من:نمیخواد....
رفت سمت میزشو گفت:حرف نباشه!
زنگ زد به اژانس . دنبالم اومد و پول اژانسو خودش حساب کرد و رفت
تو اتوبان پیاده شدم بیچاره راننده با خودش فکر میکرد من اینجا چی کار دارم؟!
سریع رفتم خونه و لباسامو عوض کردم لباسای مهرانو تا کردم گذاشتم تو پلاستیک تا بهش بدم. که چشمم خورد به جعبه ای که گوشه اتاقم افتاده بود!حتما کار مهران بود ولی هر چی بود نمیتونستم قبول کنم بدون این که نگاه کنم توش چیه جعبه رو هم گذاشتم تو پلاستیک.
خون رو زمین رو پاک کردمو یه چیزی خوردم و اماده شدم تا برم سرکار!
مهران
خسته و کوفته رسیدم خونه .گوشی تلفنو برداشتم و رفتم سمت یخچال همون طور که شماره امیر رو میگرفتم یه سیب برداشتم .
تا اومدم بشورمش امیر جواب داد:بله؟
من:سلام!
_:سلام خوبی؟
من:چی شد؟
_:جوابای ازمایشش اومد امشب بفرستمش؟
من:اره ساعت 10 بیارش!اسمش چیه؟
_:ثمین!22 سالشه!
من:باشه خوبه !راستی همون جوری که گفتم چشاش مشکیه دیگه؟
_:نه چشماش قهوه ایه!
من:ای بابا مگه بهت نگفتم؟
نشستم روی مبل.
romangram.com | @romangram_com