رمان چشمانی به رنگ عسل

#چشمانی_به_رنگ_عسل_پارت_114

- به به شیدا خانم عزیز!حالت چطوره؟ می بینم که امروز رنگ و روت بهتر شده!

توی سکوت نگاهش کردم .انگار بعد از سالها می دیدمش ، چقدر لاغر شده بود! رفت کنار پنجره ایستاد و به ریزش بارون نگاه کرد .بعد به سمتم برگشت و دستم رو گرفت و با دلواپسی گفت:

- شیدا جان! اومدم اینجا که زات خداحافظی کنم.

لحظه ای قلبم از حرکت ایستاد و رنگ صورتم پرید .شایان بی خبر از آشوب درونم ادامه داد:

- بابا و مامان هم الان میان که ببیننت؛ ما داریم برمی گردیم ایران، البته فقط برای یه مدت .دوباره همگی برمی گردیم کنارت.فقط تو باید تا ما می ریم و بر می گردیم دختر خوب و صبوری باشی .به من قول می دی؟!

شایان که منتظر عکس العملی از طرف من بود ، به صورتم خیره شد و من مات و مبهوت از گفته هاش به اون نگاه میکردم .بعد از چند دقیقه که سکوت طولانی شد، اشک از چشماش سرازیر شد .دستم رو بوسید و ناامیدانه بسمت در خروجی رفت .

- باهات خداحافظی نمی کنم شیدا جان .ما زود بر می گردیم!


romangram.com | @romangram_com