#بگذار_آمين_دعايت_باشم_پارت_139
تيام – راستي از باباجونت چه خبر ؟ اصلا سراغي ازت ميگيره ؟ يا دادتت حاجي حاجي مكه ، نكنه سر راهي هستي ، آيلين با اون همه خوشگلي كجا و تو كجا ؟ پس يه چي اين وسط هست.
- من شبيه عمه مهشيدمم ، آيلين هم شبيه مامانشه ، پس هيچ نقطه اشتراكي بينمون نيست.
تيام – صيام چند ساعت كلاس داري؟
اسمش باباست و نميدونه پسر پنج سالش چند ساعت كلاس داره.
صيام – نميدونم ، هر وقت عمو وثوق مي اومد دنبالم كلاسم تموم ميشد.
تيام – زنگ بزن ، تو مسير بود ميام ، جواب ندادم يه آژانس بگير.
به خاطر من نيست ، نه ، عمرا اگه باشه ، محبت پدرونش هم نجوشيده ، فقط مسئوليت و بار پدريه .
كوله صيام توي يه دستمه و دست ديگم بند اون دست كوچيكيه كه گرماش روح مينوازه عجيب.
- كوله سنگين نيست ؟
- چرا مي پرسي؟
- آخه هر وقت ميام كوله سنگينه برام ، منم دستم درد ميگيره ، واسه تو سنگين نيست؟
دلم ميسوزه ، آتيش ميگيره ، جزغاله ميشه.
ميخواد جلوي من سوتي نده و با دقت حركت ميكنه و حرفاي مربيشو گاهي گوش ميده و گاهي با شيطنت سرباز ميزنه .
حضور كسي رو با فاصله يه صندلي كنارم حس ميكنم و صداشو ميشنوم و نگاه ميندازم به استيل قشنگ نشستنش.
- پرستار جديد صيامين؟
عينكم رو با نرم ترين حالت ممكن از روي چشمم كنار ميزنم و اون خيره من ميشه.
- شما صيام رو ميشناسين؟
romangram.com | @romangram_com