رمان اگر چه اجبار بود

#اگر_چه_اجبار_بود_پارت_154


ـ براش نقشه ها دارم! حالا که نمی خواد منو ببره منم نمیذارم بره!

ـ این قدر باهاش کل کل نکن راویس!

ـ به من چه؟ اونه که با من الکی لج می کنه.

ـ چی بگم والا؟ صلاح مملکت خود، خسروان دانند. زنگ زدم بهت بگم شهریار یه برنامه چیده واسه آخر ماه.

ـ برنامه ی چی؟!

ـ شمال!

ـ شمال؟!

ـ آره دیگه. ویلای پدر شوهرم تو رامسر داره الکی خاک می خوره. قراره یه چند روزی بریم اون جا! همه به جز سامی قراره بیان.

ـ کِی قراره برین؟

ـ گفتم که آخرای این ماه! البته حالا زمانش زیاد مشخص نیست! پایه ای؟

ـ با حضور ملیحه، مسلما نه!

ـ ای بابا تو با ملیحه چی کار داری آخه؟ هر کاری کردم نتونستم ملیحه رو دست به سر کنم!

ـ اولا من دیگه نمی خوام ریختِ ملیحه رو ببینم و شاهد دلبریاش برای آروین باشم! در ثانی گفته بودم که عمه ی آروین اومده خونمون و زشته بذاریمش و بیایم شمال!

romangram.com | @romangram_com