#خورشـیـد_نیمــه_شب_پارت_22


ﺷﺎﯾﺪ ﺑﺎﯾﺪ در اون ﻣﻮرد ﺑﺎ واﻟﺪﯾﻨﺖ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﻨﯽ. «‬ ‫در ﭘﺸﺖ ﺳﺮم ﺑﺎز ﺷﺪ . ﻫﺮ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺑﻮد ﺗﻮﺟﻪ ﻧﮑﺮدم و ﺑﯿﺸﺘﺮ روي ﺧﺎﻧﻢ ﮐﻮپ ﻣﺘﻤﺮﮐﺰ ﺷﺪم . ﮐﻤﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺧﻢ ﺷﺪم و ﮐﻤﯽ ﭼﺸﻢ

ﻫﺎﯾﻢ را‬ ‫ﮔﺸﺎد ﮐﺮدم . اﮔﺮ ﺑﻪ ﺟﺎي ﺳﯿﺎه در آن ﻟﺤﻈﻪ ﻃﻼﯾﯽ ﺑﻮدﻧﺪ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﺑﯿﺸﺘﺮي داﺷﺖ . ﺳﯿﺎﻫﯽ، ﻫﻤﺎن ﻃﻮر ﮐﻪ ﻣﯽ ﺑﺎﯾﺴﺖ ، ﻣﺮدم را ﻣﯽ ﺗﺮﺳﺎﻧﺪ .‬

‫» ﺧﻮاﻫﺶ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ، ﺧﺎﻧﻢ ﮐﻮپ؟ « ﺻﺪام را ﺗﺎ ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺷﺪ آرام ﮐﺮدم . » ﮐﻼس دﯾﮕﻪ اي ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺘﻮﻧﻢ ﺑﺎ اون ﻋﻮض ﮐﻨﻢ؟‬ ‫ﻣﻄﻤﺌﻨﻢ ﺑﺎﻻﺧﺮه ﯾﮏ ﺟﺎ ، ﺟﺎي ﺧﺎﻟﯽ ﻫﺴﺖ . ﺷﺶ

ﺳﺎﻋﺖ زﯾﺴﺖ ﺷﻨﺎﺳﯽ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﮔﺰﯾﻨﻪ ﺑﺎﺷﻪ... «‬ ‫ﺑﻪ او ﻟﺒﺨﻨﺪ زدم ، ﺳﻌﯽ ﮐﺮدم ﺣﺎﻟﺖ ﭼﻬﺮه ام آرام ﺑﺎﺷﺪ .‬ ‫ﻗﻠﺒﺶ ﺗﻨﺪﺗﺮ زد. ﺑﻪ ﺧﻮدش ﯾﺎدآوري ﮐﺮد : ﺧﯿﻠﯽ ﺟﻮوﻧﻪ . » ﺧﺐ ﺷﺎﯾﺪ

ﺑﺘﻮﻧﻢ ﺑﺎ ﺑﺎب- ﻣﻨﻈﻮرم آﻗﺎي ﺑ‪ﻨ‪ﺮ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﻨﻢ . ﺑﺒﯿﻨﻢ اﮔﻪ ﻣﯿﺸﻪ «‬ ‫ﻗﻔﻂ ﯾﮏ ﺛﺎﻧﯿﻪ ﻃﻮل ﮐﺸﯿﺪ ﺗﺎ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﻋﻮض ﺷﻮد : ﺟﻮ اﺗﺎق ، ﻣﺎﻣﻮرﯾﺖ ﻣﻦ در آﻧﺠﺎ ، دﻟﯿﻞ ﺧﻢ ﺷﺪﻧﻢ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ زن ﻣﻮ

ﻗﺮﻣﺰ... دﻟﯿﻞ ﻫﺮﭼﯿﺰي‬ ‫، ﺣﺎﻻ ﯾﮏ ﭼﯿﺰ دﯾﮕﺮ ﺑﻮد .‬ ‫ﯾﮏ ﺛﺎﻧﯿﻪ ﻫﻤﻪ ي وﻗﺘﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﮔﺮﻓﺖ ﺗﺎ ﺳﺎﻣﺎﻧﺘﺎ وﻟﺰ در را ﺑﺎز ﮐﻨﺪ ، ﯾﮏ ﮐﺎﻏﺬ اﻣﻀﺎ ﺷﺪه را در ﺳﺒﺪ ﮐﻨﺎر اﺗﺎق ﻗﺮار دﻫﺪ و ﺑﻪ

ﺳﺮﻋﺖ از ﻣﺪرﺳﻪ‬ ‫ﺧﺎرج ﺷﻮد . ﯾﮏ ﺛﺎﻧﯿﻪ ﺗﻤﺎم زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﮔﺮﻓﺖ ﺑﻮد ﺗﺎ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﻮم ﻣﻬﻤﺎن ﻧﺎﺧﻮاﻧﺪه ي ﺑﺎد ، ﻣﺮا از ﭘﺎ درآورده . ﯾﮏ ﺛﺎﻧﯿﻪ ﺗﻤﺎم ﻣﺪﺗﯽ ﮐﻪ ﮔﺮﻓﺖ ﺑﻮد‬ ‫ﺗﺎ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﻮم

ﭼﺮا اﻓﮑﺎر ﮐﺴﯽ ﮐﻪ از در وارد ﺷﺪ ، ﺣﻮاﺳﻢ را ﭘﺮت ﻧﮑﺮد.‬ ‫ﺑﻪ ﻃﺮف او ﺑﺮﮔﺸﺘﻢ ، ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻧﯿﺎزي ﺑﻪ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺷﺪن ﻧﺒﻮد . آرام ﻧﮕﺎﻫﻢ را ﺑﺮﮔﺮداﻧﺪم ، ﺑﺎ ﻣﺎﻫﯿﭽﻪ ﻫﺎﯾﻢ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺿﺪ ﻣﻦ

ﺷﻮرش ﮐﺮده ﺑﻮدﻧﺪ ﻣﯽ‬ ‫ﺟﻨﮕﯿﺪم .‬ ‫ﺑﻼ ﺳﻮان از ﭘﺸﺖ ﺑﻪ دﯾﻮار ﮐﻨﺎر در ﭼﺴﺒﯿﺪه و ﺑﻪ ﮐﺎﻏﺬي ﭼﻨﮓ زده ﺑﻮد . زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻧﮕﺎه وﺣﺸﯽ و ﻏﯿﺮ اﻧﺴﺎﻧﯽ ام ﺑﻪ او اﻓﺘﺎد ، ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ از‬

‫ﻫﻤﯿﺸﻪ ﮔﺸﺎدﺗﺮ ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ .‬ ‫ﻋﻄﺮ ﺧﻮن او ﻓﻀﺎي اﺗﺎق را ﭘﺮ ﮐﺮد . ﺷﻌﻠﻪ ﻫﺎي آﺗﺶ ﮔﻠﻮﯾﻢ را ﺳﻮزاﻧﺪ .‬ ‫ﺑﺎز ﻫﻢ ﻫﯿﻮﻻ از آﯾﻨﻪ ي ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺧﯿﺮه ﻧﮕﺎه ﻣﯽ ﮐﺮد ، ﻣﺎﺳﮏ ﯾﮏ

ﺷﯿﻄﺎن .‬ ‫دﺳﺘﻢ در ﻫﻮا ، ﺑﺎﻻي ﭘﯿﺸﺨﻮان ﻣﻌﻠﻖ ﻣﺎﻧﺪ . ﻣﺠﺒﻮر ﻧﺒﻮدم ﺣﺘﯽ ﺑﻪ ﻋﻘﺐ ﻧﮕﺎه ﮐﻨﻢ ﺗﺎ ﺳﺮ ﺧﺎﻧﻢ ﮐﻮپ را ﺑﮕﯿﺮم و ﺑﻪ ﻣﯿﺰ او ﺑﮑﻮﺑﻢ ، ﺗﺎ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﻮد‬ ‫.‬ ‫ﮔﺮﻓﺘﻦ دو زﻧﺪﮔﯽ، ﺑﻪ ﺟﺎي

ﺑﯿﺴﺖ ﺗﺎ . ﯾﮏ ﻣﺒﺎدﻟﻪ .‬ ‫ﻫﯿﻮﻻي ﻣﺸﺘﺎق و ﮔﺮﺳﻨﻪ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺑﻮد ﮐﻪ ﮐﺎر را ﺗﻤﺎم ﮐﻨﻢ .‬ ‫وﻟﯽ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﯾﮏ اﻧﺘﺨﺎب دﯾﮕﺮ ﺑﻮد- ﺑﺎﯾﺪ ﻣﯽ ﺑﻮد .‬ ‫ﻧﻔﺴﻢ را ﺣﺒﺲ ﮐﺮدم ، و ﺻﻮرت ﮐﺎرﻻﯾﻞ را در

romangram.com | @romangram_com