رمان خورشـیـد نیمــه شب

#خورشـیـد_نیمــه_شب_پارت_156


دﺳﺘﻢ را روي‬ ‫دﻫﺎﻧﻢ ﮔﺬاﺷﺘﻢ .‬

‫رزاﻟﯽ ﭼﺮﺧﯿﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻣﻦ ﭼﺸﻢ ﻏﺮه ﺑﺮود ، ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ از ﺷﺪت ﺧﺸﻢ و آزردﮔﯽ ﻣﯽ درﺧﺸﯿﺪﻧﺪ .‬ ‫ا‪ﻣ‪ﺖ و ﺟﺎﺳﭙﺮ ﻫﻢ ﺑﺮﮔﺸﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﻧﮕﺎه ﮐﻨﻨﺪ و ﺳﺮدرﮔﻤﯽ ا‪زﻣﻪ را ﺷﻨﯿﺪم . ا‪زﻣﻪ ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ

از ﭘﻠﻪ ﻫﺎ ﭘﺎﯾﯿﻦ آﻣﺪ ، ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺑﯿﻦ رزاﻟﯽ و ﻣﻦ اﻧﺪاﺧﺖ .‬ ‫ﭘﺲ از ﭼﻨﺪ ﺛﺎﻧﯿﻪ ا‪زﻣﻪ ﺗﺸﻮﯾﻖ ﮐﻨﺎن ﮔﻔﺖ : » ﻣﮑﺚ ﻧﮑﻦ ، ادوارد. «‬ ‫دوﺑﺎره ﺷﺮوع ﺑﻪ ﻧﻮاﺧﺘﻦ ﮐﺮدم ، ﻫﻢ ﭼﻨﺎن ﮐﻪ ﺑﻪ

زﺣﻤﺖ ﺗﻼش ﻣﯽ ﮐﺮدم ﭘﻮزﺧﻨﺪي ﮐﻪ روي ﺻﻮرﺗﻢ ﻋﺮﯾﺾ ﺗﺮ ﻣﯽ ﺷﺪ را ﮐﻨﺘﺮل ﮐﻨﻢ روﯾﻢ را‬ ‫از رزاﻟﯽ ﺑﺮﮔﺮداﻧﺪم . او روي ﭘﺎﻫﺎﯾﺶ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ و از اﺗﺎق ﺧﺎرج ﺷﺪ ، ﺑﯿﺶ از آﻧﭽﻪ

ﺧﺠﺎﻟﺖ زده ﺑﺎﺷﺪ ﺧﺸﻤﮕﯿﻦ ﺑﻮد . وﻟﯽ ﺣﺘﻤﺎً ﺷﺮﻣﺴﺎر ﺷﺪه‬ ‫ﺑﻮد .‬

‫اﮔﻪ ﺣﺮﻓﯽ ﺑﺰﻧﯽ ﻋﯿﻦ ﯾﻪ ﺳﮓ ﺷﮑﺎرت ﻣﯽ ﮐﻨﻢ.‬

‫ﺧﻨﺪه ي دﯾﮕﺮي را ﻓﺮو ﺧﻮردم.‬ ‫ا‪ﻣ‪ﺖ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ او ﺻﺪا زد : » ﭼﯽ ﺷﺪ ، رز ؟ « رزاﻟﯽ ﺑﺮﻧﮕﺸﺖ . ﺑﺎ ﺣﺎﻟﺖ ﺷﻖ و رﻗﯽ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﮔﺎراژ رﻓﺖ و ﺑﻌﺪ زﯾﺮ ﻣﺎﺷﯿﻨﺶ ﺧﺰﯾﺪ . ﮔﻮﯾﯽ‬ ‫ﻣﯽ

ﺧﻮاﺳﺖ ﺧﻮدش را آﻧﺠﺎ دﻓﻦ ﮐﻨﺪ .‬ ‫ا‪ﻣ‪ﺖ از ﻣﻦ ﭘﺮﺳﯿﺪ : » ﺟﺮﯾﺎن ﭼﯿﻪ؟ «‬ ‫ﺑﻪ دروغ ﮔﻔﺘﻢ : » ﺧﺒﺮ ﻧﺪارم. «‬ ‫ا‪ﻣ‪ﺖ ﮐﻪ ﻧﺎاﻣﯿﺪ ﺷﺪه ﺑﻮد ، ﻏﺮوﻟﻨﺪي ﮐﺮد .‬ ‫ا‪زﻣﻪ ﺑﺎ اﺻﺮار ﮔﻔﺖ : » اداﻣﻪ

ﺑﺪه . « دﺳﺖ ﻫﺎﯾﻢ دوﻣﺮﺗﺒﻪ ﺗﻮﻗﻒ ﮐﺮده ﺑﻮدﻧﺪ .‬ ‫ﮐﺎري ﮐﻪ او ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺑﻮد اﻧﺠﺎم دادم ، آﻣﺪ ﺗﺎ در ﮐﻨﺎر ﻣﻦ ﺑﺎﯾﺴﺘﺪ ، دﺳﺘﺎﻧﺶ را روي ﺷﺎﻧﻪ ي ﻣﻦ ﮔﺬاﺷﺖ .‬ ‫آﻫﻨﮓ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﮔﺬار ﺑﻮد ، اﻣﺎ

ﻧﺎﮐﺎﻣﻞ . ﮐﻤﯽ ﺑﺎ ﮔﺎم ﻫﺎ ﺑﺎزي ﮐﺮدم ، وﻟﯽ ﺑﻪ ﻃﺮﯾﻘﯽ ﻧﺎدرﺳﺖ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ رﺳﯿﺪ .‬ ‫ا‪زﻣﻪ ﮔﻔﺖ : » ﺧﯿﻠﯽ ﻗﺸﻨﮕﻪ . اﺳﻤﯽ داره ؟ «‬ ‫» ﻫﻨﻮز ﻧﻪ . «‬ ‫او ﺑﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﭘﺮﺳﯿﺪ : » داﺳﺘﺎﻧﯽ

ﭘﺸﺘﺸﻪ؟ « او ﺑﺴﯿﺎر ﺧﺮﺳﻨﺪ ﺷﺪه ﺑﻮد و ﺑﺮاي اﯾﻨﮑﻪ اﯾﻦ ﻫﻤﻪ وﻗﺖ از ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﻏﺎﻓﻞ ﺷﺪه ﺑﻮدم اﺣﺴﺎس ﮔﻨﺎه‬ ‫ﮐﺮدم . ﺑﺴﯿﺎر ﺧﻮدﺧﻮاﻫﺎﻧﻪ ﺑﻮد .‬ ‫» ﮔﻤﻮن ﮐﻨﻢ . اﯾﻦ... ﯾﻪ ﻻﻻﯾﯿﻪ. « در

آن ﻫﻨﮕﺎم ﮔﺎم را درﺳﺖ رﻓﺘﻢ . ﺑﻪ راﺣﺘﯽ آن را ﺑﺎ ﺿﺮب ﺑﻌﺪي ﺟﻮر ﮐﺮدم ، ﺑﻪ آن روح ﺑﺨﺸﯿﺪ .‬ ‫ا‪زﻣﻪ ﺑﺎ ﺧﻮدش ﺗﮑﺮار ﮐﺮد : » ﯾﻪ ﻻﻻﯾﯽ. «‬ ‫داﺳﺘﺎﻧﯽ ﭘﺸﺖ اﯾﻦ ﻣﻠﻮدي ﺑﻮد و زﻣﺎﻧﯽ

romangram.com | @romangram_com