رمان خورشـیـد نیمــه شب

#خورشـیـد_نیمــه_شب_پارت_152


؟ ﻣﻮﻫﺎﯾﺶ را از ﺻﻮرت ﮔﻞ اﻧﺪاﺧﺘﻪ ي او ﮐﻨﺎر ﻣﯽ زﻧﻢ و ﻧﻮازش‬ ‫ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ؟ ﺑﺎ ﻧﻮك اﻧﮕﺸﺖ ﻫﺎﯾﻢ ﺑﻪ دور ﻟﺒﻬﺎي ﺗﻮﭘﺮ او دﺳﺖ ﻣﯽ ﮐﺸﻢ ؟ ﺻﻮرﺗﻢ را ﺑﻪ او ﻧﺰدﯾﮏ ﺗﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ، ﺗﺎ

ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻢ ﮔﺮﻣﺎي‬ ‫ﻧﻔﺲ ﻫﺎﯾﺶ را روي دﻫﺎﻧﻢ اﺣﺴﺎس ﮐﻨﻢ ؟ ﺑﺎزﻫﻢ ﻧﺰدﯾﮏ ﺗﺮ ﻣﯽ ﺷﺪم...‬

‫از ﺧﯿﺎﻻت ﺗﻮﺧﺎﻟﯽ ﺑﯿﺮون آﻣﺪم ، داﻧﺴﺘﻢ ، ﻫﻤﺎن ﻃﻮر ﮐﻪ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺟﺴﯿﮑﺎ اﯾﻦ ﭼﯿﺰﻫﺎ را ﺗﺼﻮر ﻣﯽ ﮐﺮد ﻣﯽ داﻧﺴﺘﻢ ، ﭼﻪ اﺗﻔﺎﻗﯽ ﺧﻮاﻫﺪ اﻓﺘﺎد‬ ‫اﮔﺮ ﺗﺎ آن ﺣﺪ ﺑﻪ او ﻧﺰدﯾﮏ ﻣﯽ ﺷﺪم.‬

‫ﺟﺎذﺑﻪ ، ﻣﻌﻤﺎي ﻏﯿﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﺣﻠﯽ ﺑﻮد ، زﯾﺮا ﺣﺎﻻ در ﺑﺪﺗﺮﯾﻦ ﺻﻮرت ﻣﻤﮑﻦ ﻣﺠﺬوب ﺑﻼ ﺷﺪه ﺑﻮدم .‬ ‫آﯾﺎ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺑﺮاي ﺑﻼ ﺟﺎذﺑﻪ ي ﯾﮏ ﻣﺮد ﺑﺮاي ﯾﮏ زن را داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ ؟‬ ‫اﯾﻦ ﺳﻮال

اﺷﺘﺒﺎه ﺑﻮد . ﺳﻮال درﺳﺖ اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ آﯾﺎ ﻣﯽ ﺑﺎﯾﺴﺖ ﺑﺨﻮاﻫﻢ ﮐﻪ ﺑﻼ اﯾﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻋﻼﻗﻪ ﻣﻨﺪ ﺑﺎﺷﺪ ، و ﺟﻮاب آن ﻧﻪ ﺑﻮد . ﺑﺮاي‬ ‫اﯾﻨﮑﻪ ﻣﻦ ﯾﮏ ﻣﺮد اﻧﺴﺎن ﻧﺒﻮدم و، اﯾﻦ ﺑﺮاي او

ﻣﻨﺼﻔﺎﻧﻪ ﻧﺒﻮد .‬ ‫ﺗﮏ ﺗﮏ ﺗﺎرﻫﺎي ﺑﺪﻧﻢ ﺑﺮاي اﻧﺴﺎن ﺑﻮدن ﺑﻪ درد آﻣﺪ ، در اﯾﻦ ﺻﻮرت ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ او را در ﺑﺎزوﻫﺎﯾﻢ ﻧﮕﻪ دارم ﺑﺪون اﯾﻨﮑﻪ زﻧﺪﮔﯿﺶ را ﺑﻪ ﺧﻄﺮ‬ ‫ﺑﯿﻨﺪازم . ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﻢ

آزاداﻧﻪ ﻓﺎﻧﺘﺰي ﻫﺎي ﺧﻮدم را در ﺳﺮ ﺑﭙﺮوراﻧﻢ ، ﻓﺎﻧﺘﺰي ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺧﻮن او روي دﺳﺖ ﻫﺎﯾﻢ ، درﺧﺸﺶ ﺧﻮن او در ﭼﺸﻤﺎﯾﻢ‬ ‫ﺗﻤﺎم ﻧﻤﯽ ﺷﺪﻧﺪ .‬ ‫دﻧﺒﺎل ﮐﺮدن او ﻏﯿﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﻗﺒﻮل ﺑﻮد . ﭼﻪ

ﻧﻮع راﺑﻄﻪ اي را ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺑﻪ او ﭘﯿﺸﻨﻬﺎد دﻫﻢ ، وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺧﻄﺮ ﻟﻤﺲ ﮐﺮدن او را ﺑﻪ‬ ‫ﺟﺎن ﺑﺨﺮم ؟‬ ‫دﺳﺘﻬﺎﯾﻢ را روي ﺳﺮم ﮔﺬاﺷﺘﻢ .‬ ‫ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ داﺷﺖ ﮔﯿﺞ ﮐﻨﻨﺪه ﻣﯽ ﺷﺪ

زﯾﺮا ﻣﻦ ﻫﯿﭻ ﮔﺎه آﻧﻘﺪرﻫﺎ ﺣﺲ اﻧﺴﺎن ﺑﻮدن ﻧﺪاﺷﺘﻢ- ﺣﺘﯽ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ اﻧﺴﺎن ﺑﻮدم ، ﺗﺎ ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﯾﺎد‬ ‫ﻣﯽ آوردم . وﻗﺘﯽ ﮐﻪ اﻧﺴﺎن ﺑﻮدم ، ﺗﻤﺎم ﻓﮑﺮ و ذﮐﺮم ﺷﮑﻮه و اﻓﺘﺨﺎر ﺳﺮﺑﺎز

ﺷﺪن ﺑﻮد . ﺑﯿﺸﺘﺮ دوران ﻧﻮﺟﻮاﻧﯽ ام را در دوران ﺟﻨﮓ ﺟﻬﺎﻧﯽ‬ ‫ﮔﺬراﻧﺪه ﺑﻮدم و ، ﻓﻘﻂ ﻧﻪ ﻣﺎه ﺗﺎ ﺟﺸﻦ ﺗﻮﻟﺪ ﻫﺠﺪه ﺳﺎﻟﮕﯽ ام ﺑﺎﻗﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ آﻧﻔﻼﻧﺰا ﺷﯿﻮع ﭘﯿﺪا ﮐﺮد... ﻓﻘﻂ ﺧﺎﻃﺮه ﻫﺎي

ﻣﺒﻬﻤﯽ از آن دوران ﺑﻪ‬ ‫ﯾﺎد داﺷﺘﻢ ، ﺧﺎﻃﺮه ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﮔﺬﺷﺖ ﺳﺎل ﻫﺎ ﺗﯿﺮه و ﺗﯿﺮه ﺗﺮ ﻣﯽ ﺷﺪﻧﺪ . ﻣﺎدرم را واﺿﺢ ﺗﺮ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻣﯽ آوردم و، زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﭼﻬﺮه ي او‬ ‫ﻣﯽ اﻧﺪﯾﺸﯿﺪم ،

دردي ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﯽ در دروﻧﻢ ﺣﺲ ﻣﯽ ﮐﺮدم . ﮐﻢ و ﺑﯿﺶ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ داﺷﺘﻢ ﮐﻪ ﭼﻘﺪر از آﯾﻨﺪه اي ﮐﻪ ﻣﺸﺘﺎﻗﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﺳﻤﺘﺶ ﻣﯽ رﻓﺘﻢ‬ ‫ﻣﺘﻨﻔﺮ ﺑﻮد ، ﻫﺮ ﺷﺐ ﻣﻮﻗﻊ ﺷﺎم دﻋﺎ ﻣﯽ ﮐﺮد ﮐﻪ "ﺟﻨﮓ

romangram.com | @romangram_com