رمان خورشـیـد نیمــه شب

#خورشـیـد_نیمــه_شب_پارت_150

درﺳﺖ ﺟﻨﻮب رِﯾﻨﯽ ﯾِﺮ. « ا‪‬ﻣ‪‬ﺖ ﻣﺸﺘﺎق دﯾﺪار ﺧﺮس ﻫﺎي آﻧﺠﺎ ﺑﻮد .‬ ‫ﺑﺎ ﻧﺎراﺣﺘﯽ ﺟﻮاب داد : » اوه ، ﺧﻮب ، ﺧﻮش ﺑﮕﺬره. « ﺑﯽ ﻣﯿﻠﯽ او ﺑﺎزﻫﻢ ﻣﺮا ﺧﺸﻨﻮد ﮐﺮد .‬ ‫ﺑﻪ او ﺧﯿﺮه ﺷﺪم ،

داﺷﺘﻢ ﺣﺲ ﻣﯽ ﮐﺮدم ﮐﻪ ﺗﻘﺮﯾﺒﺎً آﻣﺎدﮔﯽ ﻓﮑﺮ ﮐﺮدن ﺑﻪ ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ ﻣﻮﻗﺖ ﺑﺎ او را را دارم . او ﻓﻮق اﻟﻌﺎده ﻇﺮﯾﻒ و ﺷﮑﻨﻨﺪه‬ ‫ﺑﻮد . ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺑﯽ ﻣﻼﺣﻈﮕﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ اﺟﺎزه دﻫﻢ از ﺟﻠﻮي

دﯾﺪم ﺧﺎرج ﺷﻮد ، ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻫﺮﭼﯿﺰي ﻣﻤﮑﻦ ﺑﻮد ﺑﺮاي او اﺗﻔﺎق ﺑﯿﻔﺘﺪ . و ﻫﻨﻮز ﻫﻢ ،‬ ‫ﺑﺪﺗﺮﯾﻦ اﺗﻔﺎﻗﯽ ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ ﺑﻮد ﺑﺮاي او ﺑﯿﻔﺘﺪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺖ از ﻋﻮاﻗﺐ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﻮدن ﺑﺎﺷﺪ .‬ ‫ﺑﻪ ﻃﻮر

ﺟﺪي ﭘﺮﺳﯿﺪم : » ﻣﯽ ﺷﻪ اﯾﻦ آﺧﺮ ﻫﻔﺘﻪ ﯾﻪ ﮐﺎري ﺑﺮاي ﻣﻦ ﺑﮑﻨﯽ؟ «‬ ‫او ﺳﺮش را ﺗﮑﺎن داد ، ﭼﺸﻢ ﻫﺎﯾﺶ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺟﺪﯾﺖ ﻣﻦ ﮔﺸﺎد ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ و ﻫﺎج و واج ﺑﻮد.‬ ‫زﯾﺎده روي ﻧﮑﻦ .‬

‫» از ﺣﺮﻓﻢ ﻧﺎراﺣﺖ ﻧﺸﻮ ، وﻟﯽ اﻧﮕﺎر ﺗﻮ از اون آدم ﻫﺎﯾﯽ ﻫﺴﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﺜﻞ آﻫﻦ رﺑﺎ ﺳﻮاﻧﺢ رو ﺑﻪ ﻃﺮف ﺧﻮدﺷﻮن ﺟﺬب ﻣﯽ ﮐﻨﻦ . ﭘﺲ... ﺳﻌﯽ‬ ‫ﮐﻦ ﺗﻮي اﻗﯿﺎﻧﻮس ﻧﯿﻔﺘﯽ ﯾﺎ زﯾﺮ ﻣﺎﺷﯿﻦ

ﻧﺮي ، ﺑﺎﺷﻪ؟ «‬ ‫ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺑﯽ رﻣﻘﯽ ﺑﻪ او زدم ، اﻣﯿﺪوار ﺑﻮدم ﮐﻪ ﻏﻢ را در ﭼﺸﻢ ﻫﺎي ﻣﻦ ﻧﺒﯿﻨﺪ . ﭼﻘﺪر آرزو داﺷﺘﻢ ﮐﻪ دوري از ﻣﻦ اﯾﻨﻘﺪر ﺑﻪ ﻧﻔﻊ او ﻧﺒﻮد ، ﻓﺮﻗﯽ‬ ‫ﻧﺪاﺷﺖ آﻧﺠﺎ ﭼﻪ اﺗﻔﺎﻗﯽ

ﻣﻤﮑﻦ ﺑﻮد ﺑﺮاﯾﺶ ﺑﯿﻔﺘﺪ.‬

‫واﺳﻪ ي ﺧﻮﺑﯽ ﺗﻮ ﯾﺎ ﺧﻮدم، ﻓﺮار ﮐﻦ، ﺑﻼ، ﻓﺮار ﮐﻦ. ﺧﯿﻠﯽ دوﺳﺖ دارم.‬

‫او از ﮐﻨﺎﯾﻪ ي ﻣﻦ رﻧﺠﯿﺪه ﺑﻮد . ﻧﮕﺎه ﺗﻨﺪي ﺑﻪ ﻣﻦ اﻧﺪاﺧﺖ و ﺑﻪ ﻃﻌﻨﻪ ﮔﻔﺖ : » ﺑﺒﯿﻨﻢ ﭼﮑﺎر ﻣﯽ ﺗﻮﻧﻢ ﺑﮑﻨﻢ. « ﺑﻪ ﻓﻀﺎي ﺑﺎراﻧﯽ ﻗﺪم ﮔﺬاﺷﺖ و‬ ‫در را ﺗﺎ ﺣﺪي ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﭘﺸﺖ

ﺳﺮش ﻣﺤﮑﻢ ﮐﻮﺑﯿﺪ .‬ ‫درﺳﺖ ﻣﺜﻞ ﺑﭽﻪ ﮔﺮﺑﻪ اي ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮد ﺑﺒﺮ اﺳﺖ.‬ ‫دﺳﺘﻢ را دور ﺳﻮﯾﯿﭽﯽ ﮐﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺣﺎﻻ از ﺟﯿﺐ او ﺑﺮداﺷﺘﻪ ﺑﻮدم ﺣﻠﻘﻪ ﮐﺮدم، در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ از آﻧﺠﺎ

دور ﻣﯽ ﺷﺪم ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﯽ زدم .‬




romangram.com | @romangram_com