رمان خورشـیـد نیمــه شب

#خورشـیـد_نیمــه_شب_پارت_142

ﺧﻮﺷﮕﻠﻦ . اﯾﻦ ﻃﺒﯿﻌﯽ ﻧﯿﺴﺖ . و اون ﯾﻪ ﺟﻮراﯾﯽ... ﻗﯿﺎﻓﺶ ﺗﺮﺳﻨﺎﮐﻪ .‬ ‫ﺑﻌﻀﯽ وﻗﺘﺎ ﮐﻪ ﺑﻬﻢ ﻧﮕﺎه ﻣﯽ ﮐﻨﻪ ، ﺣﺎﻇﺮم ﻗﺴﻢ ﺑﺨﻮرم ﺗﻮ ﻓﮑﺮ ﮐﺸﺘﻨﻤﻪ... ﻋﻮﺿﯽ...‬

‫ﻣﺎﯾﮏ زﯾﺎد ﻫﻢ ﺑﯽ ﻫﻮش ﻧﺒﻮد .‬ ‫ﺑﻼ آﻫﺴﺘﻪ ﺗﮑﺮار ﮐﺮد : » ﮐﻼس ورزش . « ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﻪ ﻧﺎﻟﻪ ﺷﺒﺎﻫﺖ داﺷﺖ .‬ ‫ﺑﻪ او ﻧﮕﺎه ﮐﺮدم و دﯾﺪم ﮐﻪ ﺑﺎز از ﭼﯿﺰي ﻧﺎراﺣﺖ ﺑﻮد . ﻣﻄﻤﺌﻦ ﻧﺒﻮدم ﭼﺮا

، وﻟﯽ ﻣﺸﺨﺺ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻧﻤﯽ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻪ ﮐﻼس ﺑﻌﺪي اش ﺑﺎ ﻣﺎﯾﮏ‬ ‫ﺑﺮود و ﻣﻦ ﮐﺎﻣﻼً ﺑﺎ آن ﻧﻘﺸﻪ ﻣﻮاﻓﻖ ﺑﻮدم.‬ ‫ﺧﻮدم را ﺑﻪ ﮐﻨﺎر او رﺳﺎﻧﺪم و ﻧﺰدﯾﮏ ﺻﻮرت او ﺧﻢ ﺷﺪم ، ﮔﺮﻣﺎﯾﯽ را

ﮐﻪ از ﭘﻮﺳﺘﺶ ﺑﻪ ﻃﺮف ﻟﺐ ﻫﺎي ﻣﻦ ﺳﺎﻃﻊ ﻣﯽ ﺷﺪ ﺣﺲ ﻣﯽ ﮐﺮدم .‬ ‫ﺟﺮأت ﻧﺪاﺷﺘﻢ ﻧﻔﺲ ﺑﮑﺸﻢ .‬ ‫آﻫﺴﺘﻪ ﮔﻔﺘﻢ : » ﻣﻦ اوﻧﻮ درﺳﺘﺶ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ . ﺑﺮو ﺑﺸﯿﻦ و ﺳﻌﯽ ﮐﻦ رﻧﮓ ﭘﺮﯾﺪه ﺑﻪ

ﻧﻈﺮ ﺑﯿﺎي. «‬ ‫ﻫﻤﺎن ﻃﻮر ﮐﻪ از او ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﻋﻤﻞ ﮐﺮد ، او زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺧﺎﻧﻢ ﮐﻮپ از اﺗﺎق ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻣﯿﺰش رﻓﺖ ، روي ﯾﮑﯽ از ﺻﻨﺪﻟﯽ ﻫﺎي ﺗﺎﺷﻮ‬ ‫ﻧﺸﺴﺖ و ﺳﺮش را ﺑﻪ

دﯾﻮار ﺗﮑﯿﻪ داد . ﺑﻼ ﭼﺸﻢ ﻫﺎﯾﺶ را ﺑﺴﺖ و ﻃﻮري ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ رﺳﯿﺪ ﮐﻪ اﻧﮕﺎر دوﺑﺎره ﺿﻌﻒ ﮐﺮده ﺑﻮد . ﻫﻨﻮز رﻧﮓ‬ ‫ﺻﻮرﺗﺶ ﮐﺎﻣﻼً ﺑﺮﻧﮕﺸﺘﻪ ﺑﻮد .‬ ‫ﺑﻪ ﻃﺮف ﭘﯿﺸﺨﻮان ﺑﺮﮔﺸﺘﻢ .

اﻣﯿﺪوار ﺑﻮدم ﺑﻼ ﺑﻪ اﯾﻦ ﺗﻮﺟﻪ ﮐﻨﺪ . ﯾﮏ اﻧﺴﺎن ﻣﯽ ﺑﺎﯾﺴﺖ اﯾﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﺟﻮاب ﻣﯽ داد .‬ ‫دوﺑﺎره ﺑﺎ ﻟﺤﻦ ﺗﺤﺮﯾﮏ ﮐﻨﻨﺪه ام ﭘﺮﺳﯿﺪم : » ﺧﺎﻧﻢ ﮐﻮپ؟ «‬

‫ﭘﻠﮏ ﻫﺎي او ﻟﺮزﯾﺪﻧﺪ و، ﺳﺮش ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ . ﺧﯿﻠﯽ ﺟﻮوﻧﻪ ، ﺧﻮدﺗﻮ ﻧﮕﻪ دار!‬

‫» ﺑﻠﻪ؟ «‬ ‫ﺟﺎﻟﺐ ﺑﻮد. وﻗﺘﯽ ﺿﺮﺑﺎن ﻗﻠﺐ ﺷﻠﯽ ﮐﻮپ ﺷﺪت ﻣﯽ ﮔﺮﻓﺖ ، ﺑﻪ اﯾﻦ دﻟﯿﻞ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﻦ را از ﻧﻈﺮ ﻓﯿﺰﯾﮑﯽ ﺟﺬاب ﻣﯽ داﻧﺴﺖ ، ﻧﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ اﯾﻨﮑﻪ‬ ‫ﺗﺮﺳﯿﺪه ﺑﻮد. ﻣﻦ ﺑﻪ ﺑﻪ وﺟﻮد

آﻣﺪن اﯾﻦ ﺣﺎﻟﺖ در اﻧﺴﺎن ﻫﺎي ﻣﻮﻧﺚ ﻋﺎدت داﺷﺘﻢ... اﻣﺎ ﺑﺮاي دﻟﯿﻞ ﺑﺎﻻ رﻓﺘﻦ ﺿﺮﺑﺎن ﻗﻠﺐ ﺑﻼ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع‬ ‫ﻓﮑﺮ ﻧﮑﺮده ﺑﻮدم .‬ ‫آن را دوﺳﺖ داﺷﺘﻢ . در واﻗﻊ ، ﺧﯿﻠﯽ زﯾﺎد . ﻟﺒﺨﻨﺪ

زدم و ﺧﺎﻧﻢ ﮐﻮپ ﺑﻪ ﻧﻔﺲ ﻧﻔﺲ اﻓﺘﺎد .‬

‫» ﺳﺎﻋﺖ ﺑﻌﺪ ﺑﻼ ﮐﻼس ورزش داره ، اﻣﺎ ﻓﮑﺮ ﻧﮑﻨﻢ ﺣﺎﻟﺶ ﺑﻪ اﻧﺪازه ي ﮐﺎﻓﯽ ﺧﻮب ﺷﺪه ﺑﺎﺷﻪ . راﺳﺘﯿﺎﺗﺶ ، ﺗﻮ اﯾﻦ ﻓﮑﺮ ﺑﻮدم ﮐﻪ ﺑﻬﺘﺮه اوﻧﻮ ﺑﻪ‬ ‫ﺧﻮﻧﺸﻮن ﺑﺒﺮم . ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﺪ ﺑﺘﻮﻧﯿﻦ


romangram.com | @romangram_com