رمان خورشـیـد نیمــه شب

#خورشـیـد_نیمــه_شب_پارت_133

ﺑﺮاي او ﭼﯿﺰي ﺑﺪي ﺑﺎﺷﺪ... ﻟﺒﺨﻨﺪ زدم .‬ ‫ﻣﻮاﻓﻘﺖ ﮐﺮدم : » ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻨﺼﻔﺎﻧﻪ ﻣﯿﺎد. «‬ ‫ﺳﺮش را ﺑﻠﻨﺪ ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ : » ﻣﻤﻨﻮن. «‬ ‫ﺑﺎ اﻣﯿﺪواري ﭘﺮﺳﯿﺪم : » ﻣﯽ ﺗﻮﻧﻢ در ازاش ﯾﻪ ﭼﯿﺰي

ﺑﭙﺮﺳﻢ؟ «‬ ‫» ﻓﻘﻂ ﯾﮑﯽ. «‬ ‫» ﯾﮑﯽ از ﻧﻈﺮﯾﻪ ﻫﺎت رو ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﮕﻮ. «‬ ‫ﺳﺮخ ﺷﺪ . » اون ﺳﻮال رو ﻧﻪ. «‬

‫» ﺗﻮ ﮐﻪ ﻣﺤﺪودﯾﺖ ﻧﺬاﺷﺘﯽ ، ﻓﻘﻂ ﻗﻮل دادي ﺟﻮاب ﯾﻪ ﺳﻮال ﻣﻨﻮ ﻣﯿﺪي. «‬ ‫» و ﺧﻮد ﺗﻮ ﻫﻢ ﻗﺒﻼً زﯾﺮ ﻗﻮﻟﺖ زدي. «‬ ‫» ﻓﻘﻂ ﯾﻪ ﻧﻈﺮﯾﻪ- ﻣﻦ ﻧﻤﯽ ﺧﻨﺪم. «‬ ‫» ﭼﺮا ، ﻣﯽ ﺧﻨﺪي. « در اﯾﻦ

ﺑﺎره ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺧﯿﻠﯽ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﻣﯽ آﻣﺪ ، اﮔﺮﭼﻪ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺗﺼﻮر ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﭼﯿﺰي در اﯾﻦ ﻣﻮرد ﺧﻨﺪه دار ﺑﺎﺷﺪ .‬ ‫ﺳﻌﯽ ﮐﺮدم ﯾﮏ ﺑﺎر دﯾﮕﺮ او را ﺗﺮﻏﯿﺐ ﮐﻨﻢ . ﻋﻤﯿﻘﺎً ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻫﺎي او

ﺧﯿﺮه ﺷﺪم- ﺑﺎ وﺟﻮد ژرﻓﺎي ﭼﺸﻢ ﻫﺎي او ، ﮐﺎر راﺣﺘﯽ ﺑﻮد- و زﻣﺰﻣﻪ وار‬ ‫ﮔﻔﺘﻢ : » ﺧﻮاﻫﺶ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ. «‬ ‫ﭘﻠﮏ زد و ﭼﻬﺮه اش ﺧﺎﻟﯽ ﺷﺪ.‬ ‫ﺧﻮب ، اﯾﻦ دﻗﯿﻘﺎً ﻋﮑﺲ اﻟﻌﻤﻠﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧﻮ

اﺳﺘﻢ ﻧﺒﻮد .‬ ‫ﭘﺮﺳﯿﺪ : » ا‪ ...‬ﭼﯽ؟ « ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻫﺎج و واج ﻣﯽ رﺳﯿﺪ . ﭼﻪ ﻣﺸﮑﻠﯽ ﺑﺮاﯾﺶ ﭘﯿﺶ آﻣﺪه ﺑﻮد ؟‬ ‫وﻟﯽ ﻣﻦ ﻫﻨﻮز ﺗﺴﻠﯿﻢ ﻧﺸﺪه ﺑﻮدم.‬ ‫در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺳﻌﯽ ﻣﯽ ﮐﺮدم ﻧﮕﺎﻫﺶ را روي

ﭼﺸﻢ ﻫﺎﯾﻢ ﻧﮕﻪ دارم، ﺑﺎ ﺻﺪاي ﻣﻼﯾﻢ و ﻏﯿﺮ ﺗﺮﺳﻨﺎﮐﻢ، ﻣﻠﺘﻤﺴﺎﻧﻪ ﮔﻔﺘﻢ : » ﻟﻄﻔﺎً ﻓﻘﻂ ﯾﻪ‬ ‫ﻧﻈﺮﯾﻪ ي ﮐﻮﭼﯿﮏ ﺑﻬﻢ ﺑﮕﻮ. «‬ ‫در ﻋﯿﻦ ﺣﯿﺮت و رﺿﺎﯾﺖ ﻣﻦ ، ﺑﺎﻻﺧﺮه ﺟﻮاب داد .‬ ‫»

اوم...ﺧﺐ، ﻣﻤﮑﻨﻪ ﯾﻪ ﻋﻨﮑﺒﻮت رادﯾﻮاﮐﺘﯿﻮي ﺗﻮرو ﮔﺎز ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﻪ؟ «‬ ‫داﺳﺘﺎن ﻫﺎي ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﮐﺘﺎب ﻫﺎي ﮐﺎرﺗﻮﻧﯽ ؟ ﺗﻌﺠﺒﯽ ﻧﺪاﺷﺖ ﮐﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮد ﺑﻪ او ﻣﯽ ﺧﻨﺪم .‬ ‫در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ

ﺳﻌﯽ ﻣﯽ ﮐﺮدم آﺳﻮدﮔﯽ ﺧﺎﻃﺮم را ﭘﻨﻬﺎن ﮐﻨﻢ، ﺑﺎ ﺣﺎﻟﺘﯽ ﺗﻤﺴﺨﺮآﻣﯿﺰ ﮔﻔﺘﻢ : » ﺧﯿﻠﯽ ﻣﺒﺘﮑﺮاﻧﻪ ﻧﯿﺴﺖ. «‬ ‫ﺑﺎ ﻟﺤﻦ آزرده اي ﮔﻔﺖ : » ﻣﺘﺎﺳﻔﻢ ، ﻫﺮﭼﯽ داﺷﺘﻢ ﻫﻤﯿﻦ ﺑﻮد. «‬ ‫اﯾﻦ ﺣﺘﯽ

ﺧﯿﺎﻟﻢ را آﺳﻮده ﺗﺮ ﮐﺮد . ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ دوﺑﺎره ﺑﺎ او ﺷﻮﺧﯽ ﮐﻨﻢ.‬ ‫» ﺣﺘﯽ ﺑﻬﺶ ﻧﺰدﯾﮏ ﻫﻢ ﻧﺸﺪي. «‬ ‫» ﻋﻨﮑﺒﻮﺗﯽ در ﮐﺎر ﻧﺒﻮده؟ «‬ ‫» ﻧﻪ. «‬ ‫» رادﯾﻮاﮐﺘﯿﻮﯾﺘﻪ ﭼﯽ؟ «‬ ‫» ﻫﯿﭽﯽ. «‬ ‫آﻫﯽ

ﮐﺸﯿﺪ . » ﻟﻌﻨﺘﯽ! «‬

‫ﻗﺒﻞ از اﯾﻨﮑﻪ ﮔﺎز ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪن را ﻫﻢ ﺑﭙﺮﺳﺪ ، ﺳﺮﯾﻊ ﮔﻔﺘﻢ : » ﮐﺮﯾﭙﺘﻮﻧﺎﯾﺖ ﻫﻢ ﻧﺎراﺣﺘﻢ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻪ . « و ﺑﻌﺪ ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺟﻠﻮي ﺧﻨﺪه ام را ﺑﮕﯿﺮم ،‬ ‫زﯾﺮا او ﻣﺮا ﯾﮏ اﺑﺮﻗﻬﺮﻣﺎن ﻓﺮض ﮐﺮده


romangram.com | @romangram_com