#عشق_و_تقدیر_پارت_38
عـــــــشق خواب یه آهوی رمندست
مــــــــن زائری تشنه زیر باران
عــــــشق چشمه آبی اما کشندست
مـــــــن میمیرم از این آب مسموم
اون کسی که مرده از عشق تا قیامت هر لحظه زنده ست
مـــــن میمیرم از این آب مسموم
مرگ عاشق عین بودن اوج پرواز یه پرنده ست
همین جوری داشتم میخوندم و رسیده بودم به اوج آهنگ. همون قسمتی که داریوش میخونه. دهنمو باز کردم که بخونم ولی با شنیدن صدای سپهر صدام تو گلوم خفه شد و دهنم همونطوری باز بود.........چقد قشنگ قسمت داریوشو خوند:
تو که معنای عشقی به من معنا بده ای یار
دروغ این صدا را به گور قصه ها بسپار
صدا کن اسممو از عمق شب از نقب دیوار
romangram.com | @romangram_com